دوستان فرزندانم چه کسانی هستند؟!

سکانس اول

نگرانم، همیشه نگران این بودم که در دوره نوجوانی که می گویند دوستان خیلی نقش پر رنگی در زندگی دارند، فرزندانم با چه کسی دوست می شوند؟ اصلا آیا فرد مناسبی در این دوره و زمانه پیدا می شود که مشکلی برای فرزندم ایجاد نکند؟ حال که دختر و پسرم هر دو در دوره نوجوانیشان به سر می برند نگران تر از قبل هستم و تمام تلاشم را می کنم تا خودم نقش دوست را برای آنها بازی کنم تا گرایش کمتری به سمت دوستی با هم سن و سالهایشان پیدا کنند…چه کنم، نگرانم…

سکانس دوم

از همان دوره نوجوانی خودم که پدر و مادرم مدام به دوست های من اشکال می گرفتند، تصمیم گرفتم که هرگز چنین رفتاری را با فرزندانم نداشته باشم..اصلا از پدر و مادر هایی که دائما از فرزتندشان می پرسند کجا بودی؟با کی بود؟ این چه دوستیه؟این چه وضعیه؟ خوشم نمیومده..

الانم که خودم فرزند نوجوان دارم اصلا کاری به کارش ندارم، اونم مطمئنا کلی از این وضع راضیه، خودش اینقدر عاقل هست که بدونه با کی باید دوست بشه، تازه همه بچه های خوبین چرا باید الکی سخت گیری کنم ؟!

سکانس سوم

سعی کرده بودم مطالعات و اطلاعاتم رو راجع به این دوره به روز کنم تا هروقت فرزندم نوجوان شد بدونم چطور باید رفتار کنم؟!

چون نمی خواستم دچار افراط و تفریط تو رفتار با فرزندم بشم، حالا که یه دختر نوجوون دارم سعی می کنم در عین این که رابطم باهاش صمیمیه اما بهش حس استقلال لازم هم بدم.مثلا اردوهایی که مدرسه میبره و تو جمع دوستاش هست رو اجازه میدم و چون میدونم تو این سن به دوستاش خیلی علاقه داره حتی گاهی خودم بهش پیشنهاد میدم به مناسبتی یا بدون مناسبت دوستاش رو دعوت کنه تا هم پش هم باشن و هم من بیشتر دوستاشو بشناسم..

نوشته های بالا می تواند ، نظر و عقیده هر مادری باشد؛ یعنی هر مادری به هر حال جزو یکی از سه دسته بالا قرار می گیرد. این گزاره که نوجوانی دوره حساسی هست نه تنها برای خود نوجوان صدق می کند بلکه بریا خانواده نوجوان ها نیز حتی بیشتر صدق می کند.انتخاب روش درست برخورد با نوجوانی نوجوان هایمان انتخابی هست که همه ما  با ان خواه ناخواه مواجه خواهیم شد.

مهم ترین تنشی که ممکن است درون خانواده های دارای فرزند نوجوان روی دهد همین نحوه برخورد خانواده ها با دوستی های نجوانانشان می باشد.در این دوره پدر و مادر کمی از جایگاه هنگام کودکی اش تغییر مکان می دهند و حتی در بعضی موارد به جایگاهی بعد از دوستان نوجوان تنزل پیدا می کنند.

در وهله اول درک این موضوع و کنار آمدن با آن برای پدر و مادر ممکن است بسیار سخت باشد به همین خاطر همانطور که در بالا اشاره شد خانواده ها با سه رویکرد متفاوت با آن مواجه می شوند.

داستانک اول، مادری بیش از حد نگران را نشان می دهد که به دلیل این نگرانی زیادش سخت گیری های زیادی را بر فرزندش متحمل می شود و حس استقلال که دیگر نیاز نوجوانی هست به کلی نادیده گرفته شده و دوستان فرزند نیز به حاشیه برده شده اند.

داستانک دوم، مادر دیگری را نشان می دهد که به دلیل گذشته و سخت گیری های موجود در نوجوانی خودش قصد جبران داشته و به همین دلیل دچار تفریط و سهل گیری بیش از حد شده است که با توجه به حساسیت دوران نوجوانی این روش ممکن است باعث ایجاد بسیاری از مخاطرات برای فرزند نوجوان و خانواده اش خواهد شد.

داستانک سوم نیز حالت وسط و تعادل یک مادر را در مواجهه با فرزند نوجوانش را به خوبی توصیف کرده است که این مدل می تواند مدل الگویی خوبی برای خانواده ها در مواجهه با دوستی های نوجوانانشان باشد.