سه شخصیت بزرگ عاشورایی

انسان از اولین لحظه حیات خود همواره در پی اسوهای است تا خود را با آن همگون کند و در زندگی خود برترین ها را بشناسد و کمالات آن ها را فراگیرد، مهم ترین نکته ای که درباره الگو باید مورد توجه قرار گیرد، پیروی عملی از آن است. امام سجاد می‌فرماید: مغضوب‌ترین مردم نزد خدا کسی است که به سنت امامی اقتدا کند، ولی به اعمال او اقتدا نکند.

در اینجا الگوی توبه کنندگان،آزادگان و شجاعان بیان می شود:

حرالگوی توبه کنندگان

◄او از خاندان‌های معروف عراق و رؤسای کوفیان بود. به درخواست ابن زیاد برای مبارزه با حسین فرا خوانده شد.

گفته اند: وقتی از دارالاماره با مأموریت بستن راه بر امام حسین بیرون آمد، ندایی شنید که:‌ ای حر! تو را مژده باد به بهشت. این موضوع برای او سؤال برانگیز بودکه بهشت با جنگیدن با حسین بن علی چگونه ممکن است؟

او با لشکرش راه را بر امام می‌بندد و نسبت به توقف کاروان کربلا پافشاری می‌کند. امام با ناراحتی به او می‌فرماید: مادرت به عزایت بنشیند. اما حر با شناختی که از امام دارد و منزلت مادرش را می‌داند حرمت نگه می‌دارد و پاسخ نمی‌دهد.

حر که از ابتدای حرکت، بر سر دو راهی حق و باطل با خود کشمکش داشت، با جدی شدن جنگ در روز عاشورا برترین انتخاب را در زندگی انجام می‌دهد و به بهانه آب دادن اسبش؛ شکوه اراده انسان را در گزینش راه درست نشان می‌‌دهد.

او اذن میدان گرفت تا اولین نفر باشد که به میدان می‌رود. با خطابه‌ای مؤثر عده‌ای را از جنگیدن با امام حسین منصرف می‌کند و پس از جنگی بی امان به شهادت می‌رسد.

جَون بن جوّی الگوی آزادگان

◄از مدینه تا مکه امام را همراهی کرد و از آن جا به کربلا آمد. چون به اسلحه سازی آشنا بود، شب عاشورا هم به کار اصلاح سلاح ها اشتغال داشت.

با این که سن او زیاد بود، روز عاشورا اذن طلبید. امام به او رخصت داد ، اما او به امام عرض کرد:” بویم ناخوش و چهره‌ام سیاه است. ولی می‌خواهم به بهشت بروم و رو سفید شوم. از شما جدا نمی‌شوم تا خون سیاهم با خون شما آمیخته شود.” وقتی پس از رزمی قهرمانانه به شهادت رسید، امام بالای سر او آمد و چنین دعا کرد: پروردگارا! صورتش را سفید و بویش را خوش گردان و او را با ابرار محشور کن.

امام باقر از امام سجاد روایت می‌کند: پس از عاشورا که مردم برای دفن کشته‌ها به میدان می‌آمدند، پس از ده روز بدن جون را در حالی یافتند که بوی مشک از آن به مشام می‌رسید.

عابس ابن ابی شبیب شاکری الگوی شجاعان

◄عابس از رجال برجسته شیعه و مردی دلیر، سخنور، کوشا، شب زنده دار و از طایفه بنی شاکر بود؛ طایفه ای که از شیعیان مخلص و فداکار در راه ولایت امیر المؤمنین بودند.

دلاوری های او در کربلا مشهور است. رشادت های او چنان بود که سپاه کوفه از نبرد تن به تن با وی ناتوان بودند. به دستور عمر سعد از اطراف او را سنگ باران کردند. او هم زره را از تن بیرون آورد و کلاه خود از سر برداشت و با تیغ بر دشمن حمله کرد. و آن قدر یک تنه جنگید تا در قلب میدان و محاصره دشمن به شهادت رسید.

در آخر باید بیان کرد که با نگارش خصوصیات سه شخص بزرگ در واقعه عاشورا می توان آن ها را در مسیر توبه کنندگان،آزادگان و شجاعان الگو قرار داد.

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب