امروز :پنج شنبه ۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
با دنده سنگین حرکت کنید
پشت چراغ قرمز منتظر و آماده حرکت بودم، خانمی هم در حال عبور از عرض خیابان بود، ناخودآگاه تمام حواسم معطوف خانم شد، کفش های پاشنه بلندی به پا داشت مانتوی کوتاه و تنگی هم به تن داشت و صورتی که کم از رنگین کمان نداشت، ولی این بار صورت و مدل لباس نبود که نگاه من رو دزدید، بلکه این بار عشوه و ناز حرکت این بانوی بود که تمام حواسم را به او جلب کرده بود راه رفتنی نگفتنی که تلفیق آن با کفش های پاشنه بلند صحنهای جذاب رو ایجاد کرده بود؛ با صدای بوق ماشین های پشتی متوجه سبز شدن چراغ شدم، نگاهی به سایر ماشین های ردیف اول انداختم مثل اینکه همگی به برکت طنین دلخراش ماشین های پشتی لزوم حرکت را کشف کرده بودند، من که خانم بودم ولی قاعدتا غض بصر برای آنها هم کار سختی بود.
کد خبر: 1988
تاریخ انتشار : مهر ۱۴, ۱۳۹۲
نمی دانم با تغییر مفاهیم عفت و حیا در زبان برخی بزرگان و سیاسیت پیشگان در باب عفیف بودن و با حجاب بودن یا بی حجاب بودن در عین حال عفیف بودن بگویم خوشبختانه یا متاسفانه این روزها صحنههای از جنس تصاویر بالا را زیاد در خیابان می بینیم.
قطعا نوع پوشش، آرایش در امر حجاب ملاک است ولی یک جستجوی کوچک نشان دهنده این است که این ملاک ها از گستردگی زیادی برخوردارند که مدل و نوع راه رفتن از همین موارد است.
قطعا استعفاف در حرکت و مدل راه رفتن جز اقسام حیا در بانوان است که جدیدا در شیوه های تربیتی ما در خانواده کم رنگ شده امری که تا چند سال پیش هم همیشه از جانب خانواده مورد تذکر واقع می شد و به دختران خانواده یادآوری می شد که یک دختر با حیا و عفیف در خیابان باید به نحوی راه برود و حرکت کندکه جلب توجه نکرده و و همان اصطلاح سنگین و رنگین خودمان را همیشه تکرار می کردند.
راه رفتنی بدون عشوه و ناز و قر و قمیش اضافه، راه رفتنی با وقار و متانت؛ ولی آنچه که امروز جای خود را به این مدل حرکت داده را ه رفتنی طنّازانه با کرشمههای فراوان و نوع قدم برداشتنهایی که کم از قدم برداشتن مانکنها در شوها و فشن های مد بر روی سکوهای شهرت ندارد، راه رفتنی که تمام زیباییهای شهوت انگیز و جذاب بدن یک بانوی مسلمان را به نمایش می گذارد.
حال سوال این است که که این نوع بی حجابی بی حیایی نیست؟ این بدننمایی نشان از بی عفتی نیست؟
شرع تنها افرادی که دارای حد اعلای فساد و روابط نامشروع هستند را بی حیا و بی عفت نامیده؟
البته این مورد درباره برخی از بانوان هم که حجاب ظاهری دارند هم صدق می کند افرادی که حجاب رفتاریشان عین بی حجابی است.
آقای امیری که متخصص علوم رفتاری است در این باره می گوید:
در بعد از دورهای که شیوه های تربیتی در عرض چند سال در بخش وسیعی از جامعه دچار تحول شد، این معنا در میان زنان به صورت یک تلقی واقعی در آمد که مفهوم عامیانه تربیت های قدیمی در سنگین بودن یک بانو در خیابان چه شامل نوع رفتار باشد یا راه رفتن در حقیقت یک بار منفی منزوی بودن در جامعه و محدود شدن را در بردارد. ومتعاقب آن رفتار راحت و بی مبالات مانند نوع راه رفتن هایی که دربالا نیز به برخی از آنها اشاره کردیم نوعی شجاعت و اعتماد به نفس و احساس قدرت می کنند. در حلیکه واقعیت امر چیزی جز جلب توجه و عدم اعتماد به داشته ها نیست که منجر به تن نمایی و عشوه گری در راه رفتن میشود.
شعار و مشی رفتاری اسلامی که با پرچم “تمشی علی استحیاء” در تربیت دختران ما گم شده است….
آنجا که در قرآن از کیفیت راه رفتن همراه با حیای دختر شعیب در برابر جوانی برومند چون موسی و جمع مردان به افتخار یاد میشود ” یکی از دختران شعیب در حالی که با حیا و وقار راه می رفت پیش موسی آمد و پیام پدر را رساند ” اینکه چرا قرآن به چنین عمل اشاره کرده و آن را دارای اهمیت نشان داده چیست؟ علاوه بر مباحثی که در گذشته ذکر شد این تاکید قرآن به تایید بسیاری از پژوهشگران قرآنی و برخی از رونشناسان متعهد به این دلیل است که صفات درونی افراد چه زن وچه مرد همگی از اعمال کوچک و ساده آنها نمایان می شود و تمام حقایق ذاتی و اخلاقی و روحیات وافکار را به نمایش می گذارد. برای همین است که راه رفتن همراه با حیا نشان از شخصیت حیا مدار یک زن است.
پس تربیت کودک بر پایه شخصیتی محفوف به حیا اولین گام در اصلاح و شکل دهی رفتار عفیفانه در جامعه است. ان شاالله در آینده به برخی از این ملاک ها و روش های تربیتی اشاره خواهیم کرد.
کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب
پربازدیدترین
- ارسال نظرات
- نظرات بینندگان
دیدگاه