عصر جدید و تمایل مردانه به آرایش

برخی از خبرگزاری ها اعلام کردند که دادگاهی در سودان ۷ مرد را به دلیل آرایش کردن دستگیر وجریمه کردند. این مردان که به عنوان مدل برای شرکت در شوی لباس در خارطوم پایتخت سودان خود را آرایش کرده بودند دستگیر شدند.

آیا مردان تمایل به آرایش دارند؟ چرا برخی بر این باورند که مردان روز به روز به سمت آرایش گرایش بیشتری پیدا می کنند؟ چرا برخی بر این باورند که مردان هرگز به سوی این روش‌ها حرکت نکرده‌اند و تنها در بحث زیبایی خود در قالب فرم سازی بدن و هیکل‌شان فرو رفته‌اند؟ علت اینکه برخی به سمت سبک آرایش و تقلید از زیباسازی با ابزار آلاتی که بیشتر زنانه نامیده می‌شد گرایش پیدا می‌کنند چیست؟ آیا تناقضی بین واقعیت مردانگی و غیرت و ویژگی‌های مرد مسلمان و آرایش وجود دارد؟

نگاهی گذرا به تاریخ زندگی بشر در قرون گذشته و آثار باستانی یافته ها در این زمینه این واقعیت را نشان می دهد که زنان و مردان به یک اندازه از لوازم مختلف برای آراستگی خود استفاده می کردند.

 در نگاره های موجود از زمان هخامنشیان به راحتی آثار سرمه کشیدن و فر کردن مو به چشم می‌خورد، کاری که در دوره‌های مختلف وجود داشته و تا زمان قاجار هم ادامه یافته به نحوی که فتحلعی شاه که حرم‌سرایش شهره عام وخاص است از هر نوع وسایل آرایشی استفاده می‌کرده است.

اینکه علت این آرایش‌ها در آن دوران و مفاهیم آن چه بوده و حدود استفاده از آن چگونه بوده چندان قابل دستیابی نیست ولی حداقل در همان دوران قاجار و سرگمی‌های این‌چنینی حاکمانش و اوضاع و احوال کشور نشان از مسائل بسیار دارد.

بحث آرایش کردن به رنگ و سبک‌های غلیظ را باید جدا از مواردی چون سرمه کشیدن مردان که مستحب است دانست یا دستوراتی این‌چنینی که به جهات مختلف توصیه شده است.

آنچه که در مفهوم امروزه آرایش تعریف شده با رنسانسی که در جهت از بین بردن فرهنگ استفاده از سرخاب و سفیداب در میان مردان در شرق و غرب عالم بود کاملا مُلقی شد و کاملا در نقطه مقابل ویژگی‌های مثبت یک مرد قرار گرفت.

در قرن های اخیر در کل دنیا گرایش به سمت نیروی عضلانی مردان و پررنگ‌تر کردن این ویژگی‌ها ودوری از مصرف مواد آرایشی سوق پیدا کرد. به شکلی که از حدود دهه سی قرن نوزدهم بازار محصولات آرایشی به شدت افول کرد به شکلی که استفاده یک مرد از یک کرم پودر و افشای آن سبب کنارگزاری وی از سیاست می شد.

 دوره‌ای بود که مردان از چنین کالاهایی برای مسخره بازی و شوخی‌های مردانه استفاده می‌کردند.

در جوامع شرقی در برخی از آیین‌ها مثل بودا و.. گاها آرایش مردانه در قالب استفاده از رنگ‌ها شایع است که به مفهوم اثرات زیبایی شناخی نیست و مانند قبایل بدوی و یا سرخ پوست‌ها بیشتر در قالب القا مفاهیم و نشانه‌ها به کار رفته است.

ولی آنچه که در بعد از ظهور اسلام در میان عموم مردم برای آرایش مردان رواج پیدا کرد در قالب سرمه کشیدن به جهت نور چشم و دلایل فیزیکی دیگر و نهایتا خضاب کردن برای پنهان کردن پیری مسلمانان در برابر دشمن که در جنگ‌ها متکی به قدرت و نیروی جوانی بود و نیز دلایل دیگر  مختوم شد.

این روزها آنچه که در قرن بیست درباره بازار  لوازم آرایش مردانه و گروه‌های هدف آن مطرح شده حاکی از به وجود آمدن یک گروه نوظهور از مصرف کنندگان کرم‌ها، رنگ‌های مو و قسمت عمده‌ای از محصولات آرایش زنانه است که شامل گروه‌های همجنس باز و فرقه های انحرافی فکری و جنسی است.

اینکه امروزه یک مرد مسلمان جدا از بحث آراستگی و استفاده از وسایل بهداشتی برای سلامت پوست از وسایل آرایشی استفاده کند برای بسیاری هم در بعد فرهنگی و هم در بعد دینی ایجاد تردید می‌کند.

با توجه به فرهنگ حاکم در جامعه ما اکثریت پژوهشگران رفتارشناس بر این باورند که گرایش به لوازم آرایش زنانه در میان مردان و پسران در دو بحث می‌گنجد یکی اختلالات رفتاری و روحی که در قالب رفتارهای غیر معمول انجام می‌شود و دیگری اختلالات جنسی که یا منشاء فیزیکی و بیولوژیکی دارد و یا ناشی از ناهنجاری‌های اخلاقی و گرایش‌های خاص است.

اینکه در دورانی بسیار کهن آرایش کردن مرسوم بوده با توجه به چارچوب‌های دینی که نوع و شیوه آرایش را در مردان به علت تشبه به زنان محدود کرده جایی برای ابراز نظر باقی نمی‌گذارد. در درمان تربیتی این نوع رفتارها کاری که از دست خانواده بر می‌آید دقت در رفتار پسران و درنظر گرفتن ملاک‌هایی در تربیت که نتیجه آن تربیت مردان و پدران آینده در قالب ویژگی‌ها و حیای رفتاری در آنها است.

کاری از گروه سبک زندگی با حجاب