شبیه این گروه نباشید…

بسیاری از دانشجویان و کسانی که در فضاهای علمی، پژوهشی مشغول به کارند و یا اینکه به واسطه شغلشان با امور طبیعی و علت و معلولی هر اتفاقی سر وکار دارند؛ همیشه به دنبال حساب وکتاب مادی امور هستند.

این افراد پذیرش برخی دستورات به ویژه در حوزه دین را تنها با دلیل و مدرک درحوزه علوم طبیعی و پس از اثبات در آزمایشگاه ها می پذیرند و فراموش کردند، وقتی ما در ابتدا توحید و اصول دین را با دلیل و برهان قاطع و عقلی پذیرفتیم، دیگر در برخی از امور کار ما تعبدی هست.

البته منکر دلیل یابی و پژوهش روی چرایی برخی از احکام به ویژه در حیطه مادیات نیستیم ولی اینکه پذیرش هر حکمی را منوط به اثبات در آزمایشکاه و مراکز تحقیقی کنیم تا بعد از آن بپذیریم مثلا دلیل این حرف امام صادق (ع) چه بوده پسندیده نیست.

یکی از مسائلی که در این حوزه وارد شده مربوط به امور غیر عبادی و حاکم در زندگی روزانه ماست، بحث تشبّه به کفار در زندگی است که یکی از شوؤن آن بحث شباهت ظاهری به ویژه در آرایش و پوشش و آداب و رسوم می باشد. که ما در این یادداشت موضوع آرایش و ارتباط آن با شباهت به کافران و صحت یا عدم آن با توجه به گذشت زمان و نوع کار آیی و یا عدم آن را بررسی خواهیم کرد.

آیا امروز می توان در آرایش کردن و سبک آن و یا در حالت کلی در پوشش بدون  اینکه به غیر مسلمان و یا کفّار شباهت داشت زندگی کرد؟

آرایش کردن و استفاده از ابزار آلات طبیعی و غیر طبیعی در زیبا سازی صورت و کل بدن در حد معقول و بدون آسیب رسانی و ایجاد ضرر برای بدن و با رعایت شرایطی برای زنان و مردان که در سایر مطالب به آن اشاره شد کار معقول ومطلوب است.

ولی قاعدتا عمده این محصولات در لابراتوارهای خارجی و با نظرات و ایده های آنها ساخته می شود و پس از ارائه مدهای آرایشی و ایجاد سبک های مختلف آن با تبلیغات در رسانه های مختلف در کشورهای مسلمان به مصرف میرسد.

شیخ صدوق از امام صادق (ع) روایت کرده که: حق تعالی به سوی پیغمبری از پیامبران خود وحی فرستاده تا به مؤمنان بگوید: لباس دشمنان مرا نپوشید و به راه دشمن های من نروید که دشمن من خواهید بود.

هرچند که این حدیث و احادیث مرتبط با آن شرح و توضیح بسیار می خواهد اما برداشت چند نکته و تحلیل آن با شرایط روز و ارتباط با موضوع آرایش کردن زنان و مردان آسان و به دور از ذهن نیست هرچند که توجیه منطقی و عقلی است و نه حکم قطعی.

آنچه که در منابع ما به ویژه کتاب های روایی آمده آرایشی منع شده که ویژگی  کافران باشد. آرایشی که حتی در خفا برای زنان و مردان مسلمان مشکل دارد که که علاوه بر ویژگی خاص جزو علائم و نشانه های کافران و دشمنان اسلام باشد.

پس در حالت عادی آرایش کردنی که در سبک و سیاق معمول و به جهت زیبایی باشد منعی ندارد، و حتی توصیه موکد اسلام به زنان برای آراستن خود برای محارم بوده است. آیت الله خامنه ای در استفتائات خود در این باره گفتند که: ملاک در  حرمت تقلید از غرب از نظر آرایش مو و صورت و مانند آن شبیه شدن به دشمنان اسلام و ترویج فرهنگ آنان است.

پس این اختلاف زمان، مکان و اشخاص دست افراد را باز می گذارد، ولی نکته اصلی این است زمانی که سبک آرایشی خاصی در صورت؛ چه از حیث رنگ که رنگ خاصی باشد و چه سبک کلی آرایش، رنگ مو و… چه در زنان و چه در مردان در داخل جامعه اسلامی نمادی از یک گروه یا فرقه و مکاتب انحرافی و تبلیغ و ترویج فکر و منش خاص باشد جدا از بحث محرم و نامحرم اصالتا حرام است.

نمای امروز

چیزی که این روزها به شدت در بین دختران، زنان، پسران و مردان ما نه تنها به جهت زیبایی بلکه به جهت شباهت به فلان بازیکن ورزشی و یا فلان بازیگر خارجی سبک مو و آرایش صورت آن فرد را تقلید می کنند  ، شیوع پیدا کرده است در حالیکه آن شخصیت در حقیقت مروج یک فکر و عملش نیز سبک سازی برای یک مکتب انحرافی است و نوع آرایش وی القاء مفهوم خاصی را دارد.

مقلدان این آرایش ها آگاهانه یا ناخوداگاه با این تقلید با کیلومترها فاصله از زادگاه این نوع آرایش ها در میان مردم مسلمان مبلغ یک اندیشه و یا کار ناشایست می شوند. امری که این روزها برای همه ما زیاد اتفاق می افتد که با دیدن فردی با آرایشی ویژه به این فکر فرو می روی که چه هدفی را دنبال می کند.

عموما آرایش های غلیظ خیابانی هم هنوز برخی مفاهیم را القا می کند که شعار….

چرایی حرام بودن

از حیث دلیل بحث که چرا این شباهت ها حرام است، با توجه به مطلبی که در مقدمه ذکر شد می توان اینطور گفت که:

این تشبه علاوه بر اینکه سبب ترویج فرهنگ غیر دینی می شود آثار و عواقب و پیامدهایی از قبیل سلطه سیاسی، اقتصادی و نظامی دارد.

قطعا ظاهر را آرایشی شبیه به دشمن کردن و در جامعه حضور پیدا کردن (حد افراطی آرایش با توجه به اینکه نشان دادن آرایش به نامحرم مخالف صریح دستور دین است با تکیه به بحث تبرج) در حقیقت تبلیغ دین دشمنان بوده و مفاسد اجتماعی زیادی در پی دارد. در مرحله بعد همکاری در گناه محسوب شده و یک نوع سلطه فرهنگی و جدایی از احکام دینی و نزدیک شدن به روحیات و خواسته های دشمن و تن دادن به سیاست آنهاست، دقیقا همان چیزی که در الجزایر و برخی از کشورهای اسلامی رخ داد که نتیجه آن مستعمره شدن این کشورها بود.

هرزگاهی این رفتارهای ظاهری که مثل سبک های مختلف آرایش و عمومی شدن آنها زمینه ساز حملات نظامی یا به اصطلاح روی میز قرار گرفتن این گزینه روی برای دشمن است؛ چرا که با تعریف جامعه و احکام اسلامی حتی برای دشمنان این سبک رفتاری برای آنها مفهوم اعراض از حکومت و عناد با اسلام به نمایش گذاشته می شود و موقعیت کشور اسلامی را به عنوان حکومتی بر پایه های دین و قدرت اسلامی دچار ضعف می کند.

از بعد اقتصادی و واردات بی رویه برای مصارف غیر ضرور لوازم آرایشی برای هر روز زنان و مردان مسلمان در کوچه وخیابان و نیز و سرازیر شدن این سرمایه ها به جیب سایرین و افزون شدن ثروت آنها و کم شدن منابع برای قدمهای مهم در کشورهای اسلامی راه سلطه برای دشمن باز خواهد شد و این سلطه بنابر اصل مسلم قاعده نفی سبیل و سلطه غیر مسلمان بر زندگی مسلمان  قطعا حرام و غیر قابل پذیرش است.

ما خود را شبیه چه کسانی می کنیم و جایگاه اسوه حسنه که قرآن از آن یاد کرده در زندگی عفت مدار و غیرت مدار ما کجاست؟