از چکمه های کارگری تا بوت‏های دلبری

در ابتدا کاربرد اصلی آن برای کارگران بود ولی به مرور با گذشت زمان و فعال شدن جریان مد در جهان این نوع از پوشش پا به عنوان یک وسیله لازم برای زیبایی و جلوه گری درآمد. به‌مرور در دهه ۷۰ میلادی استفاده از یراق‌های چرمی و زنجیرهای پر پیچ و تاب در قسمت بالا و مچ این چکمه‌ها توسط برخی از گروه‌ها رواج پیدا کرد این نوع پوشش پا به همراه نوع عملکرد این گروه‌ها در بازه زمانی کوتاهی نشان از رویکرد و تمایل به تجاوز جنسی و بعدها هم جزیی از این عمل شد.

زمانی چکمه پوشیدن مترادف بودن با آماده شدن برای کار در کارخانه‌ها، کارگاه‌ها، معادن و کارهای این‌چنینی. در سال‌هایی چکمه پوشیدن مختص زنانی بود که شستشوی رخت کار آنها بود. به هر حال در ایران و فرهنگی که مردم عامه تا دهه‏های پیش براساس آن زندگی می کردند، وقتی صحبت از چکمه می‏شد، نمایی که در ذهن شکل می‏گرفت تصویر از یک چکمه پلاستیکی مشکی و براق بود با تخت زرد و قرمز؛ البته این جریان جدا از بحث پوتین های رایج در میان مردم بود.

ولی در چند سال اخیر این معنای چکمه تغییر کرده و مفهوم اصلی آن به بوت های امروزی تغییر ماهیت پیدا کرده است.

چکمه‌ها و بوت‌ها از گذشته تا حال:

چکمه‌ها در حقیقت نوعی از کفش هستند که علاوه بر پا، قوزک پا را نیز پوشانده و عموما تا ساق پاها و گاها تا بالای ران پا را در بر می‏گیرند.

در ابتدا کاربرد اصلی آن برای کارگران بود، ولی به مرور با گذشت زمان و فعال شدن جریان مد در جهان این نوع از پوشش پا به عنوان یک وسیله لازم برای زیبایی و جلوه‌گری درآمد. بعدها در دهه ۷۰ میلادی استفاده از یراق‌های چرمی و زنجیرهای پر پیچ و تاب در قسمت بالا و مچ این چکمه‌ها توسط برخی از گروه‌ها رواج پیدا کرد. این نوع پوشش پا به همراه نوع عملکرد این گروه‌ها در بازه زمانی کوتاهی نشان از رویکرد و تمایل به تجاوز جنسی و بعدها هم جزیی از این عمل شد.

در چند سال بعد این نوع چکمه پوشیدن‌ها جزو پوشش فتیشیسم شد. این رویکرد در حقیقت نشأت گرفته از شی‏ء پرستی یا همان تمایل و علاقه شدید به جزئی از بدن یا وسایل متعلق به یک فرد است و در میان روان‌شناسان به نوعی انحراف جنسی و بیماری شهرت دارد.

نوع کفش‌های پاشنه بلند بعد از جنگ جهانی دوم کمتر مورد استفاده قرار گرفت اما در اوایل دهه ۹۰ میلادی دوباره به شدت طرفدار پیدا کرد و پاشنه‌های آنها مرتبا با تغییر شکل‏های مختلف در اندازه‏های ۳،۸،۱۰و ۱۵ سانت مورد استفاده قرار گرفت. تا جایی‌که در دهه ۹۰میلادی جزء اصلی لباس فاحشه‌های لندن شد که همچنان نیز این روند ادامه دارد. البته در سالهای اخیر گروههایی مثل همجنس بازان و شیطان پرستان نیز که منشا تفکرات و تمایلات آنها هم بر اساس انحرافات جنسی است به این گروه‌های چکمه پوش اضافه شدند.

هرچند که بر حسب نوع کاربرد چه در چکمه‏ها و چه در کفش‏ها، اندازه پاشنه‏ها متفاوتند ولی به هر حال نوع رسمی و یا مختص جشن‌ها و میهمانی‌ها به طور کامل از هم متمایز هستند. مسأله ای که متأسفانه در داخل کشور ما اصلا رعایت نشده و شما زنانی را در خیابان می‌بینید که برای خرید و یا قدم زدن در خیابان و یا حتی محل کار خود از بوت‌هایی با پاشنه‌های بالای ۱۰سانت استفاده می‌کنند.

در دورانی، زنان و مردان خانواده‌های سلطنتی و اشراف به سمت کفش‌های پاشنه بلند روی آوردن که همین امر در آن زمان سبب شد کفش‌های پاشنه بلند نمادی از شأن بالای اجتماعی شود، امری که در ایران باستان هم به چشم می‏خورد ولی این مفهوم با جهانی شدن و تغییر فرهنگ‌ها ماهیت خود را از دست داد.

بعد از چندین سال و مشخص شدن عوارض پوشیدن این کفش‌ها و آسیب‌های وارد شده به پا‏ها و اطلاع همگان از این موضوع، در کشورهای اروپایی و آمریکایی تولیدکنندگان برای از دست ندادن مشتری‏های خود به سمت تولید کفش‌ها و بوت‏های پاشنه بلند از نوع لژدار و گوه‏ای روی آوردند و برای طرح‏های قدیمی خود بازار کفش کشورهای جهان سوم را هدف قرار دادند به ویژه کشورهای منطقه خاور میانه، بعدها خاور دور و در انتها منطقه قفقاز هدف ارسال این محصولات و طرح‏ها شد.

در حالی‌که در کشورهای مبدا در اروپا و آمریکا؛ این بوت‌ها و چکمه‌ها بیشتر توسط همان گروه‌های خاص با تمایلات انحراف گونه مورد استفاده قرار می گیرد. این بوت‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ها با توجه به ایجاد خیرگی شدید و جلب توجه مخاطب عموما به عنوان نماد هرزگی از آنها یاد می شود.

چرا کفش پاشنه بلند نمادی از رویکرد تمایلات جنسی شد؟

تمامی انواع کفش‌های پاشنه بلند و چکمه‌ها و بوت‏ها کم کم به صنعت مد راه پیدا کرد و جزو لاینفک این نمایش‏ها شده و به عنوان یک کالای جنسی معرفی جای خود را در بازار باز کردند.

علت این امر برگشت به اندازه پاشنه‌ها بود، که به لحاظ شیبی که در بدن ایجاد می‏کند، سبب برجسته شدن باسن‏ و سینه‌ها شده و در چکمه‌ها با محور قراردادن ساق و ران‌ها، جذابیت جنسی را به شدت در معرض دید قرار می‌دهد. علاوه بر اینکه نوع راه رفتن به دلیل این پاشنه‌های بلند خاص شده و همراه با حرکت تمامی اندام‌های بدن به شدت در بدن‌نمایی اثرگذار است. و در روان‌شناسی عاملی برای برانگیختگی و ارضای جنسی و نوعی فتیشیسم جنسی می شود.

با این همه با توجه به گستردگی استفاده از بوت‌ها در ایران به شکلی عمومی با شروع  دهه۸۰ درایران نمی‏توان گفت همه زنان و دختران در راستای مفاهیم بالا اقدام به پوشیدن این کفش‌ها می‌کنند. ولی هنگامی که این نوع چکمه پوشیدن با آرایش و نوعی بد پوششی همراه شود، قطعا به مرور زمان این مفهوم را تداعی کرده که این زنان به دنبال همان اصل بدن نمایی و جذب مخاطب هستند. امری که در مردان به خاطر ادراک بهتر و جذب بیشتر در دیدن به شدت فعال است.

به هر مثل این‌که در زمستان امثال با شیوع پوشیدن ساپورتها نقش دلبری این چکمه‌ها بیشتر از نقش گرمایی و حفاظتی و زیبایی آن پررنگ شود. به همین جهت مناسب دیدیم تا با مطرح کردن مطالب بالا افراد را در انتخاب نوع کفش و معنا و مفهوم آنها اندکی آگاه و آشنا کنیم.

 کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب

سایر مطالب این پرونده :

با دنده سنگین حرکت کنید 

کفش های مطلوب پیشوایان دین در ویترین های امروزی

کفش های آنلاین 

کفش هایی رنگی به سبک زندگی اسلامی