پوشش نازک؛ دین نازک

برهنگی و عریان بودن طمع شیطان را بر می انگیزد و چشمهای هوس باز را به میدان نظربازی هدایت می کند.هر جا برهنگی باشد شیطان به شدت فعال شده و نگاه مسموم جذب بدن برهنه و نیمه عریان می شود و آنگاه غریزه جنسی هم تحریک شده و آتش شهوت برانگیخته می شود و ممکن است پیامدهای ناگواری به دنبال داشته باشد.
در این بین پوشش به مثابه یک قلعه و حصار از بدن محافظت می کند و نقش مصونیت بخش دارد. وقتی که این پوشش تنگ و چسبان شد تمام برجستگی ها و زیر و زبر بدن مرد و زن را به نمایش می گذارد وحجم بدن کاملا نمایان می شود؛ این سپر و سد فرو می ریزد.
از سوی دیگر حجم سازی موی سر در زیر شال و روسری سبب شده که این لباس پوشیدن ها هیچ ارتباطی با حجاب و پوشش پیدا نکند. رسول خدا در جایی می فرمایند:
” در آخر امت من مرد نماهایی هستند که سوار بر وسایل نقلیه خود شده، بر درِمساجد پیاده میشوند زنان اینان پوشیده های برهنه اند که موهایشانبرآمده است اینها زنان نفرین شده اند.”
پیدا کردن مصداق هایی از این نوع پوشش ها در سطح شهرها و معابر کار چندان سختی نیست. مانتو های بسیار تنگ که در ناحیه سینه و شکم، دگمه ها به زور به هم می رسند و در پشت هم به هنگام راه رفتن و از پله پایین و بالا رفتن وضعیت نامناسبی را به نمایش می گذارند. شلوارهای تنگ لی که در ناحیه رانها جلوه گری بسیار دارد و این روزها ساپورت ها نیز به این جمع گل بلبل اضافه شده است. در مردان هم روند به همین شکل است. تیشرتهای چسب که کاملا عضلات و اندام مردانه را به رخ بانوان ما می کشد نمای این روزهای شهر ماست.
هر چند که خیلی از مصادیق فرهنگی در غالب تعریف عرف معنا پیدا می کند ولی از منظر شرع و فرهنگ اسلامی این شکل از پوشش، شاید به رسوایی برهنگی نباشد؛ اما به هر حال ، نشان از ضعیف بودن حیا دارد.
پوشش کامل و مناسب چه در زن و چه در مرد، نشان از حیای کامل زن دارد و پوشش نازک و بدن نما و حجم نما نشان از حیای اندک است.
زنان ومردانی که حیای کاملی دارند و یا از عیار حیای بالاتری برخور دارند، در معرض دید دیگران(نامحرم) نه لباس های نازک و نه لباس های چسبان می پوشند و هر اندازه که حیای آنان رقیق تر و ضعیف تر شود، پوشش آنان، ناقص تر و نازک تر می شود.
از دید عرف، جامعه دینی و منظر اخلاقی در جامعه اسلامی پوشش های کوتاه و نازک حکایت از حیای ناقص و رقیق دارد. مولای متقیان در این باره می فرمایند:
“بر شما باد پوشیدن لباس ضخیم ؛ چرا که هر کس لباسش نازک باشد ، دینش نازک است.”
در سیره رفتاری حضرت رسول نیز آمده که روزی برای ایشان پارچه ای قیمتی، ظریف و زیب از یمن برای ایشان اوردند. ایشان پارچه را به یکی از یارانشان هدیه کردند. پس از چند روز آن لباس را بر تن وی ندیدن. علت را جویا شدند. وی در پاسخ گفت که ان را به همسرش هدیه داده است . حضرت در اینجا توصیه کردند که به او بگو زیر آن لباس دیگری بپوشد چرا که ممکن است حجم بدنش مشخص شود .
به طور حتم از حیث اخلاق اجتماعی و در بطن احکام دینی لباس نازک، چسب و بدن نما نشان از حیای رقیق شده دارد و قطعا از حیث اخلاقی و روانی مفاسد اجتماعی زیادی را به دنبال دارد.پس دقت کنیم که چه می پوشیم.

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب