جکی یینگ : اولین پروفسور زن با حجاب

در رشته مهندسی شیمی، برنده جوایز و افتخارات بسیاری از جمله جای گرفتن در میان ۱۰۰ مهندس معرفی شده توسط انجمن مهندسان شیمی آمریکا شده است. او در سن ۳۵ سالگی در MIT به درجه”استاد تمامی” رسید و در ۳۹ سالگی در لئوپلدینا (آکادمی ملی علوم آلمان) برگزیده شد.  پروفسور «جکی یینگ» Jackie Ying)، ۴۹ ) ساله، مدیر اجرایی موسسه مهندسی زیست نانو فناوری (IBN)، زیرمجموعه آژانس علم، فناوری و تحقیقات و یا A * STAR است.

او در تایوان متولد شده و در رشته مهندسی شیمی، برنده جوایز و افتخارات بسیاری از جمله جای گرفتن در میان ۱۰۰ مهندس معرفی شده توسط انجمن مهندسان شیمی آمریکا شده است. همچنین انتظار می رود که وی جزء ۱۰۰ جوان نوآور جهان در قرن بیست و یکم در زمینه فناوری توسط مجله نوآوری موسسه فناوری ماساچوست امریکا (MIT) قرار بگیرد. او در سن ۳۵ سالگی در MIT  به درجه”استاد تمامی” رسید و در ۳۹ سالگی در لئوپلدینا (آکادمی ملی علوم آلمان) برگزیده شد.

وی صدها مقاله در زمینه رشته خود (مواد و دستگاه های نانوساختار)  ارائه کرده و صاحب بیش از ۱۳۰ اختراع ثبت شده و یا در انتظار ثبت است. همچنین در هیئت مشاوران شش شرکت کارآفرین (استارت آپ) و یک صندوق سرمایه گذاری مشغول فعالیت است. دکتر یینگ به عنوان محقق در Materials Research Society (بزرگترین سازمان محققان مواد در جهان) انتخاب شد.

 

 

 

در سال ۲۰۱۵ پروفسور«جکی یینگ» از کشور سنگاپور نشان عالی علم و فناوری جهان اسلام را در مراسم اعطای اولین دوره جایزه مصطفی (صلی الله و علیه و آله و سلم) دریافت کرد. در این رویداد علمی حدود ۶۰ دانشمند مسلمان از ۲۸ کشور به میزبانی جمهوری اسلامی ایران شرکت کردند.

 

◄در ادامه مصاحبه ای که با ایشان در سال ۲۰۱۳ انجام شده آمده است:

 

یک روز معمولی شما چگونه است؟

 

روز من معمولا از شب قبل شروع می شود، زمانی که به نوشتن آنچه که واقعا نیاز به انجام شدن دارد می پردازم. حدود ساعت ۰۷:۳۰ به دفتر کار میرسم وقبل از مشغول شدن به سایر امور، به خواندن و نوشتن مطالب مربوط به تحقیقات خودم می پردازم.

پس از آن روز با بحث های پژوهشی با کارکنان و دانشجویان و جلسات با شرکتها و… ادامه می یابد. برای من رفتن به آزمایشگاه و صحبت کردن با کارکنان در مورد آزمایشات و چگونگی پیشرفت تحقیقات لذت بخش است. ورزش و کمک به انجام تکالیف دختر ۱۲ ساله ام از کارهای من در خانه است.

 

 

 

روند تحقیقات برای شما چگونه است؟

 

در تحقیقات، هیچ مسیر سریعی وجود ندارد. در این راه نیاز به داشتن شور و اشتیاق برای مقابله با یک مشکل مهم، خطر پذیری با رویکرد نوآورانه، و پایداری از طریق سخت کوشی است.

به نظر من، این یک شغل نیست بلکه یک سفر تا پایان زندگی است که به من فرصت یادگیری و انجام بسیاری کارهای مختلف را می دهد و در آن امکان بسیار زیادی برای رشد وجود دارد که این سرگرم کننده است. حتی زمانی که همه شرایط هموار نیست، من ادامه میدهم چون عاشق علم هستم و می خواهم یک تفاوت ایجاد کنم.

 

کی و چرا مسلمان شدید؟

 

من یک دوست خوب مسلمان دارم و از طریق او در دبیرستان با اسلام آشنا شدم. اما اتفاقی نیافتاد تا اینکه در اوایل۳۰ سالگی بیشتر به دین علاقه مند شدم و در حدود ۱۲ سال پیش به اسلام گرویدم( زمان مصاحبه). اسلام دینی ساده و برای من معنادار است.

پوشیدن حجاب نیز یک انتخاب بسیار شخصی بود که پس از انجام عمره سه سال پیش تصمیم به انجام آن گرفتم. این برای من یک تعهد مذهبی است و آنچه که دیگران فکر می کنند و یا می گویند واقعا مهم نیست. به یاد دارم زمانی که برخی از همکارانم من را برای اولین بار با حجاب دیدند، فکر می کردند بخاطر رفتن به یک مهمانی است. رئیسم به شوخی گفت که او نیاز به اثر انگشتم دارد تا مطمئن شود من خودم هستم ولی هیچ واکنش منفی وجود نداشت.

 

 

 

چگونه ایمانتان را با علم در می آمیزید ؟

 

هنگامی که شما تحقیقات زیست پزشکی انجام می دهید با پیچیدگیهای سیستم های بیولوژیکی و چگونگی عملکرد آنها روبرو می شوید. این خیلی پیچیده تر از آن است که احتمال بدهید که همه چیز در اثر تصادف بوجود آمده باشد.  بنابراین برای من درک وجود خالق یک امر ساده است.

 

شما یک زن، یک مسلمان، یک مهندس و یک دانشمند هستید، شما یک اقلیت در میان اقلیت هستید. توصیه شما به دیگران برای رسیدن به موفقیت چیست؟

 

وقتی که من در سن ۲۵ سالگی وارد دانشگاه MIT شدم، یکی از تنها دو استاد زن آسیایی بودم. من خودم را تحت فشار قرار دادم،  دو برابر سخت کار کردم و بخت هم با من یار بود و به سرعت در مسیر پیشرفت قرار گرفتم. با این حال، شرایط ناپایدار هنوز هم برای زنان در بسیاری از زمینه ها وجود دارد. این خسارت واقعی است که زنان توانمند بسیاری، قادر به قرارگرفتن در رده های بالا نیستند.

 

شما و موسسه شما در ترویج علم به جوانان فعال بوده اید. چه صحبتی در مورد آنان دارید؟

 

این چیزی است که ما به آن بسیار افتخار میکنیم و این ابتکار عمل خود ما بود. سال ها بود که کمتر جوان سنگاپوری به سمت تحقیقات می رفت و دلیل آن تصور جوانان از تحقیقات به عنوان یک کار بسیار سخت بود.

ما آنها را به آزمایشگاه های خود می آوریم و آنها را در مورد تاثیر علم متقاعد می کنیم و این تنها شامل خواندن متون خشک کتاب های درسی نیست. این فوق العاده است که ۱۳۴ نفر از دانش آموزان پیوسته به تحقیقات ما موفق به دریافت بورسیه تحصیلی شدند و ۳۴ تن از آنان بازگشته و به عنوان همکار به ما پیوسته اند.

 

 

منبع اصلی: http://www.asiaone.com/print/News/Latest%2BNews/Singapore/Story/A1Story20130408-414305.html

ترجمه:سایت رهیافتگان