طبقات ممنوعه در خوابگاه ها

حیا لباسی بلند و حجابی منع کننده و پوششی نگه دارنده از بدی هاست.

در برخی از خوابگاه‌های دانشجویی در تهران بویژه خوابگاه‌ های دختران، بدحجابی ها و بی حیایی ‌ها به وفور مشاهده شده تا جایی که متخلفین در برخی طبقات، محدودیت ورود سایر دانشجویان را اعمال کرده و اجازه ورود به این مناطق ممنوعه را نمی دهند.

بحث ابتذل‌های اخلاقی در همه خوابگاه‌های دانشجویی مشهود است به طوری که در دو دانشگاه معروف تهران خوابگاه‌ ها به مراکز فساد و فحشا و کانون تولید برخی محصولات غیراخلاقی در دانشگاه ها تبدیل شده است.
قانون خوابگاه های دانشجویی بیان می کند که با توجه به شأن دانشجو رعایت پوشش مناسب و بر مبنای موازین اسلامی، عرف و هنجارهای اجتماعی برای تمامی دانشجویان الزامی بوده و هر آنچه دانشجو در داخل یا خارج از اتاق خود رفتار می‌نماید ‌باید در محدوده‌ قوانین و مقررات جاری کشور باشد. ظاهر شدن با لباس‌ نامناسب و نامتعارف (تنگ، کوتاه، بدن‌نما، زیرپیراهن و …) که مغایر با آداب اسلامی، شئونات دانشجویی و عرف جامعه می‌باشد به طورکلی در فضاهای عمومی خوابگاه‌ها ممنوع بوده و در خوابگاه‌های خواهران از ورود افراد بد حجاب و بدون حجاب به درون خوابگاه ها جلوگیری به عمل خواهدآمد.

 

با این وجود خوابگاه‌ های دانشجویی با توجه به متمرکز بودن در محوطه‌های دانشگاه‌ ها و اینکه خیلی از مسئولان نظارت کافی بر آنها را دائماً تکرار می کنند، اما وجود مشکلات اخلاقی و اسفناک این مکان‌ها بازگوی این مطلب است که نه تنها نظارت بر این مکان‌ها وجود ندارد بلکه خوابگاه‌‌ های دانشجویی به مکان‌هایی برای ترویج بی حیایی، بدحجابی و بداخلاقی‌های خاصی تبدیل شده است.

 در خوابگاه‌ ها به دلیل وجود اینترنت‌های پرسرعت دانلود فیلم‌های غیراخلاقی و عکس‌های مبتذل مشهود است و به شدت در این خوابگاه‌ها رواج یافته است و همچنین تبادل مواد مخدر و cdهای با مضمون‌های غیراخلاقی گسترش یافته است و مکانی برای درآمدزایی برخی دانشجویان تبدیل شده است.

در برخی از این خوابگاه‌ ها به ویژه خوابگاه‌های دختران بداخلاقی‌هایی نظیر همجنس بازی و برهنه شدن دختران در محوطه خوابگاه به وفور مشاهده شده است تا جائی که متخلفین در برخی طبقات این خوابگاه‌ها محدودیت ورود سایر دانشجویان را اعمال کرده و به دانشجویان دیگر اجازه ورود به این مناطق ممنوعه را نمی‌دهند. همچنین برخی مسئولین خوابگاه ها و ماموران خدماتی و نظافتی هم جرأت ورود به این طبقات را ندارند زیرا با بدترین توهین ها و تهدیدها مواجه می شوند.

علاوه بر این در برخی از خوابگاه‌ها بویژه خوابگاه‌ های دانشگاه‌ های تهران ترویج قومیت گرایی، شیطان پرستی و بهائیت به وضوح دیده شده به طوری که در یکی از دانشگاه‌ های صنعتی تهران ترویج بی خدایی رواج یافته است.

مشکلات دانشگاه‌ ها و بحث‌های سیاسی طوری در دانشگاه‌ ها گسترش یافته که حتی مسئولان دانشگاه خوابگاه‌‌های دانشجویی را فراموش کرده و نظارت جزئی هم بر این مکان‌ها ندارند.

 این مسئولان، خوابگاه‌‌ها را فقط فضایی می دانند که بتوانند تمام دانشجویان ورودی را در آن اسکان دهند طوری که بسیاری از دانشجویان ساکن این خوابگاه‌‌ها گفته‌‌اند که حتی بازدید روسای دانشگاه هم از مکان‌ها صورت نمی گیرد.

 مسئولان باید بدانند که معضل بی حیایی و بداخلاقی‌ها در خوابگاه‌های دانشجویی و غلظت آنها دانشگاه‌‌ها را به شدت تهدید می کند.

دانشگاه و دانشجو از محورهای توسعه علمی، فرهنگی و اجتماعی کشور محسوب می‌شوند و خوابگاه دانشجویی به‌عنوان خانه دوم دانشجو اهمیت ویژه‌ای در ارتقاء نشاط معنوی، حفظ آرامش روحی و جسمی، توسعه فکر و اندیشه، اعتلای شخصیت و افزایش کیفیت تحصیلی دانشجویان دارد.

وقت و فرصتی که باید نهایتا صرف فراگیری و آراستگی شود صرف خودآرایی افراطی شده و مقدمات اتلاف وقت. با توجه به اینکه پوشش نقش موثری در زیبایی و جذابیت دارد وجود حیا در کنار آن بسیار مهم است.

 

حیا در خوابگاه:

حیا را می توان پوشش انسانیت دانست. انسان بدون حیا، جلوه‌‏ای عریان، دریده و نازیبا دارد.به همین دلیل امام علی _{(علیه السلام)} دراین باره می‏فرمایند:

حیا لباسی بلند و حجابی منع کننده و پوششی نگه دارنده از بدی هاست.

پس حیا، همانند هر پوششی، نسبت به عوامل بیرونی و ناهنجاری ها حالت بازدارندگی دارد. حال نوع پوشش هم که رابطه مستقیم با انواع این ناهنجاری ها دارد در اینجا نقش اصلی خود را نشان می دهد.

پوشش های که بیشتر به سمت برهنگی می روند حتی در محیط هایی که همه زن و یا همه مرد هستند دیگر کارکرد حجاب ندارد بلکه در اینجا نقش حیا پررنگ می شود. در بسیاری از احادیث حیا نقطه مقابل عریانی و عامل بازدارنده از انحراف و گناه معرفی شده است.

ولی در حال حاضر با توجیه های فراوان این روند خود نمایی با برهنگی حداقل در فضاهایی مثل خوابگاه ها عادی شده و قبح آن شکسته شده در حالی که لازمه حیا، پوشش است وقتی که پوشش کمرنگ شد به مرور حیا کاهش می یابد و راه برای به خطا رفتن نیز هموارتر می شود و به مرور شرم رفتاری و گفتاری و شنیداری هم به مرور از بین می رود.

اگر چه در میان دانشجویان خوابگاهی عده‌ای محجوب به حیا و عفیف را می توان یافت، اما حضور افرادی با باورهای دینی بی ثبات و متزلزل انکارناشدنی است. یکی از مسائلی که به نوبه خود منجر به تقویت بستر ضد فرهنگی شده، انتخاب محیط جغرافیایی نامناسب جهت احداث خوابگاه های دانشجویی است. دانشجویی که از نظر اعتقادی و حتی هویت یابی هنوز به مرحله ثبات نرسیده، از شهر یا روستای محروم (منظور محرومیت نسبی از اطلاع رسانی های دینی ـ فرهنگی و آسیب شناسانه) است. دانشجو با هر بار بیرون آمدن از خوابگاه جهت تفریح، خرید یا حتی رفتن به دانشگاه و مواجهه با مسائل نه تنها غیراخلاقی و غیردینی، بلکه ضد اخلاق و دین دست و پنجه نرم می کند و عاقبت چه بر سر سازه های فرهنگی ذهنش خواهد آمد.؟… برخی از دانشجویانی که در دوره دبیرستان و ابتدای دوره دانشجویی پوششی کامل داشتند با زندگی و رفت و آمد در شهر و خانه ای دیگر حجاب خود را کنار گذاشته و به اصطلاح خودشان مدرن می­‌شوند. در داخل خوابگاه هم که  متاسفانه حریم حیا و عفت کنار گذاشته شده و دانشجویان دختر و پسر با پوششی بسیار نامناسب کنار هم اتاقی ها ظاهر می گردند، حتی با این نحوه پوشش به سالن و محوطه خوابگاه نیز می­روند. لباس های کوتاه و تنگ و بدن نما و حداقل لباس مثل شلوارک های بسیار کوتاه و تاپ و…. در خوابگاه ها و اماکن عمومی به پوششی فراگیر در خوابگاه تبدیل شده است. لباس‏هایی که بیشتر به لباس شهرت و شهوت مرسومند دیگر لباس متعارف این محیط ها شده و به طور خفی آسیب های روحی را به دنبال دارد.

به علاوه تفریحات دانشجویان در خوابگاه ها، گرایش به رقص و موسیقی و … بازخوانی ترانه ها و انواع موسیقی بویژه (رپ) و تقلید انواع رقص ها در فضای آکادمیک و علمی ـ فرهنگی از دیگر آسیب ها و نقاط ضعف موجود است. به طوری که آخر هفته عده ای از دانشجویان خوابگاهی ما در وب گردی های عموماً غیراخلاقی، چت کردن ها، ساعت ها وقت گذاشتن برای دانلود آخرین مدل لباس و آرایش، پرداختن به دوستی ها و روابط ناصحیح شرکت در پارتی ها و یا برپایی سور و سات رقص و پایکوبی در فضای خوابگاه خلاصه شده است. همچنین آرایش و ظاهر نامتعارف دختران و پسران دانشجو از دیگر موارد آشکار خوابگاه‌های کنونی می‏باشد.

نکته جالب آنجاست که هرگاه پای چنین بحث هایی در محافل اجتماعی مطرح می شود سریع مثال آزادی برهنگی در جوامع اروپایی و آمریکایی و پیشرفت و عادی بودن این کار را مطرح می کنند که همه به این وضع عادت کردند. این درحالی است که تنها با مغالطه عامیانه و عوام فریب از بیان واقعیت ها و معضلات و مشکلات آن سخنی نمی گویند.

برای مقابله با مشکلاتی که در عرصه پوشش و حجاب در خوابگاه ها وجود دارد لازم است که متولیان فرهنگی راهبردهای مهمی را اتخاذ نمایند. برگزاری مناسبت های ملی و مذهبی از فعالیت هایی است که در خوابگاه های دانشجویی از سوی مسوولان انجام شده اما در این مورد صرفا به برگزاری این مناسبت ها و مراسم از سوی مسوولین دانشگاه ها و خوابگاه ها اکتفا شده است در حالی که همراه کردن این مراسم در کنار کلاس‏های جذاب علمی و عقیدتی و کاربردی می تواند در رشد و شکوفایی استعداد دانشجویان خیلی موثر باشد. این کلاس ها ضمن ایجاد انگیزه برای دانشجویان می­تواند به نحوه بهینه ای اوقات فراغت آن ها را پر نماید. ضمن اینکه از طریق این کلاس ها می‌توان دانشجویان را به سمت ایجاد جامعه ای اسلامی ـ ایرانی سوق داد.

بهره گیری از نیروهای کارآمد در عرصه فعالیت های فرهنگی، تقویت کادر فرهنگی، شناسایی ظرفیت ها و توانمندی های دانشجویان و بهره گیری از آنها جهت بهینه سازی وضعیت فرهنگی ـ اجتماعی محیط های دانشگاهی و خوابگاهی از دیگر اقدامات مورد نیاز در این مورد است.

 تخصیص بودجه و منابع مالی لازم جهت تامین اوقات فراغت دانشجویان، گسترش امکانات و تجهیزات فرهنگی خوابگاه ها در اوقات فراغت دانشجویان و هماهنگی میان امور خوابگاه ها و دستگاه های مربوط جهت اختصاص پارک ها و مراکز تفریحی نیز می­تواند در کاهش آسیب ها و تهدیدهای موجود در خوابگاه ها موثر باشد. منتظرراهکارهای شما هم هستیم.

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب

 مطالب مرتبط

راه رهایی از عواقب خطرناک برخی خوابگاه های دانشجویی

کارتابل مدیریت فرهنگی دانشگاه، کجاست؟

خانه هایی که چندان امن نیست!

زنگ خطر دوستی های افراطی در خوابگاه

طلاهایی که در خوابگاه به تاراج می رود

خوابگاه؛ فرصتی برای صعــــــود یا سقوط