مسیری که تمام زنان جهان در نهایت آن را انتخاب می کنند

خداوند متعال نسخه های هدایت و سعادت بشریت را به واسطه پیامبران، هادیان و راهبران مصلح برای امت های مختلف فرستاده است، که کامل ترین آنها در دین مبین اسلام متجلی است. این دستورات بر اساس شناخت دقیق ابعاد گوناگون وجودی انسان، متضمن دست یابی به زندگی شایسته و نیل به کمال حقیقی و سلامت جسم و روح اوست.

در آیین مقدس اسلام، برنامه تربیت بر اساس احیای تمامی تمایلات فطری و هدایت همه خواهش های طبیعی بشر استوار است و شناخت این تمنیات فطری و ارضای صحیح و معتدل هر یک از آنها اساسی ترین پایه تربیت انسان می باشد. چنین تربیتی هماهنگ با نظام حکیمانه خلقت و بر وفق قانون آفرینش است، انسان را به شایستگی می سازد و موجبات خوشبختی وسعادت ابدی او را فراهم می کند چنانچه در کلام خداوند در مورد فطرت می خوانیم:

   فأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللّهِ الَّتِی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها لاتَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لایَعْلَمُون پس روى خود را متوجه آئین خالص پروردگار کن. این فطرتى است که خداوند، انسان ها را بر آن آفریده، دگرگونى در آفرینش الهى نیست; این است آئین استوار; ولى اکثر مردم نمى دانند.» سوره رم (آیه۳۰)

 گرایش به زیبایی از قبیل: زیبا پوشیدن، زیبا سخن گفتن، خود را آراستن، معطر کردن و تمایلات جنسی، همه و همه اموری است که از فطرت انسان بر می خیزد.آن چه مهم است، نگهداشتن حریم و خارج نشدن از حد اعتدال در این موارد می باشد؛ نه سرکوب کردن خواهش ها و تمایلات فطری و درونی و نه تندروی و افراط در آنها، اساساً معنای عفت همین است. یعنی شخصی عفیف و پاکدامن است که بتواند شهوات و غرایز خود را تحت کنترل در آورد، به طوری که از حد اعتدال خارج نگردد.

پافشاری بر منزلت عفاف در دین اسلام تا جایی است که امام المتقین، امیر مؤمنان حضرت علی ابن ابیطالب مقام و جایگاه عفیف را با مقام شهید در راه خدا مقایسه می کند.

«ما المجاهد الشهید فی سبیل اللّه باعظم اجراً ممن قدر فعف لکاد العفیف ان یکون ملکاً من الملئکه؛ پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت گناه دارد و آلوده نمی گردد. همانا عفیف پاکدامن فرشته ای از فرشته هاست.» نهج البلاغه، حکمت ۴۷۴٫

اما هم زمان با گام نهادن در مسیر تکنولوژی وحکم فرمایی فن آوری بر مغز و اراده بشر، فرشته عفت و اخلاق نیز از بسیاری جوامع رخت بربست. زن که مظهر عفاف، حیا و و تداعی صفات فرشتگان در روی زمین و کانون گرم خانواده می نمود؛ به عنوان ابزاری بی مقدار در معرض هجوم همه جانبه جریان های سوء سیاسی و تبلیغاتی و سراشیبی سقوط قرار گرفت و کرامت ذاتی اش زیر غباری از غفلت و فراموشی مدفون شد و نظام های دقیقی که در طول قرنها زندگی آدمیان برای اداره و بقای خانواده وضع شده بود و نیز روحانی ترین روابط انسانی میان زن و مرد، یکباره فرو ریخت .

 اما آن نسخه شفابخشی که می تواند جامعه ای را از این تفکرات شوم و اضمحلال و سقوط به ورطه نابودی مصون داشته وحفظ کند، ترویج فرهنگ دقیق عفاف و تبیین ابعاد مختلف آن در جامعه توسط نهادهای مختلف جامعه بخصوص نهاد خانواده و تربیت فرزندان متخلق به عنصر عفاف وحیا توسط پدر و مادر عفیف می باشد.

عفاف فصل مشترک تمام ادیان الهی

فطرت، امری است که خدای متعال آن را در وجود هر فرد قرار داده و انسان بدون اکتساب، به آن میل و رغبت دارد.عفاف نیز یکی از امور فطری است و روح عفت و پرواپیشگی از بدو خلقت آدمی تاکنون بر انسان حاکم بوده است.البته ممکن است شکل، اندازه و کیفیت بروز آن در دوره های مختلف متفاوت باشد، اما این خصلت همیشه بروزوظهور داشته است.

در همه ادیان آسمانی، توصیه به عفاف و حیا دیده می‌شود. قرآن کریم در داستان آفرینش آدم و حوا ازاین خصلت فطری چنین یاد می کند:

فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍفَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَهَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا یَخْصِفَانِ عَلَیْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّهِ؛(شیطان) آن دو را فریفت و به پستی افکند. چون از آن درخت خوردند، شرمگاههایشان آشکار شد و به پوشیدن خویش از برگهای بهشت پرداختند.» سوره اعراف، آیه ۲۲

در رساله پولس در عهد جدید می خوانیم: «زنان، خویشتن را به لباس مزین به حیا و پرهیزکاری(عفت) بیارایند، نه به زلف ها و طلا و مروارید و رخت گرانبها» عهد جدید، ص ۳۳۶٫

  برخی بر اساس مجسمه های برجا مانده، کتیبه و نقش برجسته های تاریخی چنین استنتاج کرده اند که سرما و گرما، علت اصلی اختیار پوشاک نبوده، بلکه علت میل به پوشاندن شرمگاه و حفظ عفت در میان آنان بوده است و گزارشات تاریخی نیز نشان می دهد زنان ایرانی نیز در دوره های مختلف از مادها، هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان نیز دارای پوشش مناسب و رعایت حریم بوده اند. مجله پیام زن، «مقاله انسان، پوشش و ریشه های تاریخی»، ج ۱۹، ص ۶۹

جهانی شدن عفاف در عصر حاضر

در کنار توصیه ادیان به این مهم امروزه می توان عفاف و حیا را موضوعی جهانی و فرا فرهنگی دانست؛ تا آنجاکه حتی برخی از رادیکال‌ترین فمنیست‌ها مانند سیمون دوبوار پاکدامنی را امری طبیعی می‌دانندوندی شلیت،فمنیسم در آمریکا تا سال۲۰۰۳ (نابودی عفاف ارمغان فمنیسم) وهنوز قوانین جهانی بر لزوم جلوگیری از کارهای خلاف عفت تأکید دارند،

 فرانسیس بنتون می‌گوید: «قواعد و مقررات در رابطه با حفظ پاکدامنی ممکن است متغیر باشد … اما پاک‌دامنی یک مفهوم ثابت و مطلوب است.» .همان،ص۷۳

کورت ریزلر نیزدر این ارتباط می‌نویسد: «مردم‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که قبایل مختلف از چیزهای مختلف شرمگین می‌شوندو عفت می ورزند.»

تا جایی که در سال های اخیر حتی در کشورهایی مانند آمریکا که بی‌بندوباری جنسی اوج گرفته، روند آرامی در حال جریان است که ندای بازگشت به عفاف را سر می‌دهد. به بیانی دیگر، کسانی که از مسیر حیا و عفاف فاصله گرفته‌اند، به انحراف از مسیر درست واقف گشته و به همین رو در حال بازگشت به جاده عفاف‌اند.

زینب نیکبخت_تحریریه سایت با حجاب