از بین رفتن حیا در ورزش بانوان به بهانه تصویر برداری

چند روز پیش در مسابقات هندبال بانوان اصفهان عکاس مردی حضور داشت تا از بازی عکس و گزارش تصویری بگیرد که با مخالفت از سوی ناظران مسابقه مواجه شد و از این‌که در فضای مسابقه بانوان، عکاس مرد آمده است به شدت انتقاد کردند و با وی برخورد تندی داشتند، اما متاسفانه سرمربی تیم هند بال بانوان سپاهان با انتقاد از ناظران مسابقه به دلیل برخورد با عکاسان به خبرنگار ایسنا گفت: «رسانه‌ها سهم بسیار زیادی در انعکاس فعالیت‌های ورزش بانوان دارند و می‌توان این‌گونه گفت که اگر آنها برای پوشش اخبار ما نباشند مثل این است که در غار بازی می کنیم!!»

 

کمرنگی حیا به اسم ورزش

 

این نوع نگاه شبه روشنفکرانه و مدرن مسئولی در ورزش بانوان جمهوری اسلامی  جای تأ مل دارد درحالی‌که اولاچرا باید از ورزش بانوان گزارش تصویری گرفته می‌شود؟! ثانیا چرا از عکاسان زن در فضای ورزش بانوان استفاده نمی‌کنند؟! آیا اگر مردی عکاس به سالن ورزشی بانوان بیاید و صحنه‌های ورزش بانوان را که عمدتا دختران نوجوان و جوان هستند شکار کند انعکاسش موثرتر است؟! چرا می‌خواهیم به نام ورزش حیازدایی کنیم و نفس ورزش و مسابقه را به حاشیه برانیم؟! بدیهی است برای بانوی مسلمان ایرانی اولویت اول رعایت حجاب و عفاف همچنین حفظ حیاست و قرار نیست با یک مسابقه ورزشی حیازدایی شود؛ چیزی که دشمن در برنامه‌ریزی‌های خود برای تجاوز به خاک فرهنگی کشورمان از آن نهایت استفاده را کرده و می‌کند. امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «لا ایمان لمن لا حیاء له، کسی که حیا ندارد ایمان ندارد.» لذا قرار نیست با نام ورزش و قهرمانی بانوان، مسئله حیا کمرنگ و حذف شود و یا به حاشیه  رانده شود .

 

شیطنت رسانه ای در ورزش بانوان

 

چند سالی می‌شود که شیطنت‌های سهوی یا عمدی برخی رسانه‌ها در نوع پردازش اخبار خود به‌ویژه سرویس عکس شیوع پیدا کرده است؛ مسئله‌ای که نه تنها از نگاه یک نظام ارزشی و اسلامی قابل قبول نیست و با رعایت حریم عفاف و حیای بانوان ورزشکار ما در تناقض است، بلکه آن ها گاه حتی خواسته و ناخواسته به اشاعه فساد و منکرات هم می‌پردازد؛ اصولا سرویس عکس به علت گویا بودن  تصاویر و تکمیل اخبار در همه نشریات اعم از نوشتاری یا مجازی به عنوان سرویس‌های مهم تلقی می‌شود، ‌زیرا مقوله‌ای عام و قابل فهم برای همه در هر کجا با هر زبان و فرهنگی است.

 

گزارش تصویری از ورزش بانوان؛ آری یا خیر؟

 

دراین‌باره بارها از سوی مخاطبان انتقادهایی هم شده است که چه لزومی دارد از صحنه‌های ورزش بانوان گزارش تصویری گرفته شود، ولی گویا قرار نیست گوش شنوایی باشد تا حریم بانوان ورزشکار خدشه‌دار نشود. قطعا مخالف ورزش بانوان نیستیم چه بسا ورزش برای بانوان بسیار لازم و ضروری است، زیرا سلامت آنها یعنی سلامت خانواده و سلامت جامعه اما این‌که اصل ورزش مهم نباشد و به نام رسانه‌ای شدن تصاویر ورزش آن ها را نشر بدهند تا به قول مسئول فدراسیون هندبال درغار محبوس نباشد چیز دیگری است و باید گفت نوعی تجاوز به حقوق آنها و شکستن حریم زنان ورزشکار است؛ البته برای قبح شکنی و حیازدایی ورزش بانوان، به صورت نرم و زیرپوستی عمل شده است تا عکس‌العملی را در پی نداشته باشد؛ چنانچه ابتدا‌ انعکاس رویدادهای ورزشی بانوان ایرانی از چند سال گذشته با پخش اخبار ورزشی بانوان در رسانه ملی جمهوری اسلامی آغاز شد آن هم بدون تصویر. مدتی بعد، تک تصویرهایی از این مسابقات ورزشی پخش می‌شد اگر چه در آن تصاویر پوشش اسلامی لحاظ شده بود پس از آن، تک تصویرها جای خود را به چند تصویر انیمیشن‌گونه داد و تا یک به یک پازل قبح شکنی‌ها کامل شود و حالا هم بخش خبری ورزش بانوان بدون هیچ ممانعتی مسابقات بانوان را گزارش تصویری می‌گیرد و پخش می‌کند.

 

خبر گزاری های ارزشی، روسای فدراسیون، ستاد امر به معروف؛ چه کسی مقصر است؟

 

کم کم به دنبال این سیر تحول غرب‌گرایانه برای حقوق زنان،‌ گزارش‌های تصویری از مسابقات ورزشی بانوان توسط خبرگزاری‌های دولتی و ارزشی سهوا یا عمدا به بیرون نشر پیدا کرد؛ مسابقات ورزشی که به دلیل شرایط بازی و مسابقه کنترل حجاب مشکل است و ناخواسته باعث می‌شود تا اندامی‌های آنها بیشتر نمود داشته باشد و این خلاف حیا و عفت زنان مسلمان است که در معرض دید  نامحرمان قرار بگیرند.

 این درحالی است که آن‌چه به عنوان پوشش در این مسابقات استفاده می‌شود مقتضای همان وضعیت است و قرار نیست علنی و رسانه‌ای شود، اما سوال اینجاست که چرا این تصاویر به هر عنوانی به بیرون نشر پیدا می‌کند؟ یعنی انعکاس خبر ورزش بانوان بدون گزارش تصویری باشد و حضور رسانه‌ها برای عکس و فیلم‌برداری کسی متوجه نمی‌شود زنان ما در رشته‌های ورزشی چه توفیقاتی کسب کرده‌اند؟!

دوسال پیش به یکی از مسئولان ارشد خبرگزاری فارس در این زمینه انتقاد داشتم. وی در پاسخ گفت: «مشکل سرویس عکس ‌مان را خودمان می‌دانیم، اما نیرویی برای جایگزینی نداریم.» این حرف ایشان برایم خیلی عجیب بود؛ چراکه تعداد عکاسان  حرفه‌ای در این زمینه کم نیست و جواب ایشان بیشتربه یک توجیه می‌ماند. در همان زمان‌ها خبرگزاری مهر نیز در سرویس عکس خود درباره بانوان شیطنت زیادی داشت در جلسه‌ای با مدیر کل فرهنگی سازمان تبلیغات اسلامی، این موضوع را به عنوان گله و انتقاد به این خبرگزاری و سرویس عکس آن مطرح کردم که اتفاقا دیگر اعضای جلسه نیز همراهی کردند و این موضوع را از ضعف‌های سازمان تبلیغات اسلامی که خبرگزاری مهر زیر مجموع آن است عنوان کردند. اما سوال اینجاست که وقتی خبرگزاری‌های ارزشی ما اینقدر در چنین اموری کاهل و بی‌توجه هستند و دقت نمی‌کنند چه انتظاری از روسای فدراسیون‌ها که حیات فعالیت خود را در دیده شده خبری می‌‌دانند باید داشت؟! آیا حتما باید فردی توانا با قدرت رسانه‌ای  و سلبی به نقد چنین رفتارهای متناقض با قانون بپردازد؟‍‍! براستی جایگاه ستاد مهم با بودجه بالای امر به معروف ونهی از منکر کجاست تا در این رابطه واکنشی نشان بدهد؟! ‌آیا غیر از این است که در یک جامعه فرهنگی و اسلامی زندگی می‌کنیم که بنا به فرمایش امام علی کلهم راع و کلهم مسئول؛‌ یعنی هرکدام ما مسئول هستیم و اگر اعتراضی نسبت به این مسئله نباشد در گناه عادی سازی آن شریک هستیم ؟!

فراموش نکنیم بانوان ایرانی هدف سناریوی حیا زدایی دشمنان قرار گرفته‌اند و برای این‌که  بتوانند در جنگ نامتقارن فرهنگی گوی سبقت را بربایند بهترین راه آن است که از طریق بانوان وارد شوند. لذا قرار نیست ورزش ابزاری باشد تا حیا و عفت بانوان مسلمان ایرانی کمرنگ شود امیدواریم  رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها  با علم به این موضوع مهم کار رسانه‌ای خود را انجام بدهند  و ابزاری برای تخریب فرهنگ و ارزش‌های اسلامی نشوند.

 

 

معصومه طاهری_ تحریریه سایت با حجاب