جشنواره فیلم فجر یا مانور مانکن‌های سینمایی!!!

از سال ۱۳۶۱ تاکنون در دهه پیروزی انقلاب اسلامی هر سال جشنواره‌ ای با نام فیلم فجر برگزار می‌شود که در آن تازه‌ های تولیدات سینمایی رونمایی می‌شوند؛ جشنواره‌ای که از همان ابتدا با توجه به اسم و رویکردش قرار بود تا بستری مساعد برای صدور انقلاب اسلامی و پیام آن باشد و بتوان با کمک هنر و تصویر، صدای انقلاب اسلامی را به جهان رساند، اما متاسفانه هر چه به جلو آمدیم این نهال هنری پس از انقلاب اسلامی نتوانست به بلوغ  کیفی برسد و با وجود رشد کمی و بزرگ شدن سنی همچنان کوچک و کوتوله باقی ماند.  هرسال تنها تعدادی کمتر از یک انگشتان یک دست فیلم تاثیرگذار و با محتوا از این چرخه هنری خارج می‌شود که به نوعی حکم آبروی جشنواره فجر را پیدا کرده‌اند و بقیه فیلم‌ ها از نظر فرهنگی و معنوی دستاوردی برای جامعه خود و جهان ندارند و حضورشان نه تنها در جا زدن است، بلکه حتی عقبگرد به سمت آنارشیسم و بی‌نظمی اجتماعی و سیاه‌نمایی است، امید در این آثار معنایی ندارد و خروجی‌شان نیازی از جامعه را مرتفع نمی‌کند.

آزادی بازیگران هنجارشکن سینمایی

 جای تاسف است تولیداتی که در جشنواره فیلم فجر رونمایی می‌شود بیشتر از آن‌که تولیدات خوب و قوی نسبت به سال مطرح باشد و فضایی برای هنرانقلاب باشد، شاهد نشر و رواج مدهای هنجارشکنانه بازیگران زن و مردی هستیم که برای سال جدید پوشش و آرایش‌های تازه‌ای را تبلیغ می‌کنند و جلوی لنز دوربین‌های رسانه‌های مختلف ژست می‌گیرند انگار نه انگار این جشنواره که نام فجر را یدک می‌کشد چه هدفی دارد؟! و چرا این نام را گرفته است؟! چقدر شهید  داده‌ایم تا حالا بازیگران هنجارشکن روی فرش قرمز عاریتی از غرب رژه بروند و از آنها تقدیر کنند و این‌گونه حیا و عفاف اسلامی را به سخره بگیرند بعد همین هنرمند نماها  در شبکه‌های مختلف تلویزیونی دعوت می‌شوند و مدام از آنها تعریف و تمجید می‌کنند. براستی با وجود چنین الگو‌ها چه انتظاری از دختران و زنان جامعه می‌رود که می‌خواهند مانند این ها باشند و پوشش و آرایش آن ها را تقلید کنند؟! این ها توبیخ و سرزنش می‌شوند  و آن بازیگران تقدیر و تعریف. آیا این تناقض و دوگانگی در رفتار و گفتار نیست که می‌خواهیم در جامعه نهادینه کنیم؟!!

جای خالی مردم در جشنواره فیلم فجر

بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، افرادی که با سرمایه‌های انقلاب، تربیت کرده‌ایم و برایشان از بودجه بیت‌المال هزینه نموده‌ایم، از گرده این جشنواره ها بالا می‌روند و پس از شرکت در جشنواره‌های خارجی برای ملت ایران گردن کشی می‌کنند و تبر به ریشه نظام می‌زنند و تصویر بد و سیاهی از ایران اسلامی را به جها نیان نشان می‌دهند؟ چرا سینمایی که همه‌ چیزش از پول حکومتی و دولت است همگام با ملت و ارزش‌های آن حرکت نمی‌کند و رنگ و بوی معنویت در آن نیست؟ چرا مردمی که روز ۲۲بهمن با حضور گسترده و تاثیرگذار خود به کالبد این انقلاب دمیدند و با خون جوانان و جگرگوشه ‌های خود نهال انقلاب را آبیاری کردند، در این جشنواره حضوری ندارند و ردی ونشانی از آن‌ها نیست؟! چرا مدیریت دولتی در کشور ما فساد‌آور است؟ چرا مدیران فعلی سینمای وزارت ارشاد که زمانی خود از سینه‌چاکان انقلاب و منتقدان دولت اصلاحات بودند در رام کردن سینمای ایران موفق نیستند؟! چرا باید وضعیت سینمای ما به‌گونه‌ای باشد که حامیان فتنه۸۸  به جای بایکوت شدن، در آن جولان بدهند و به ‌وسیله آن بر ای خود اعتبار و سابقه کسب کنند؟! چرا با زنان قبح شکن و بدحجاب بازیگر برخورد جدی نمی‌شود، ولی اگر همان پوشش را دختر جوانی در خیابان داشته باشد  نماد هنجارشکنی است مگر بین این‌ها تفاوتی وجود دارد؟! چگونه می‌خواهیم  مصادیق حجاب و عفاف را در جامعه و بین  نوجوانان و جوانان نهادینه  کنیم وقتی مانکن‌های سینمایی در هر سن و جنسی که هستند  کوچکترین وقعی  به ارزش‌ها و نمایه‌های حجاب و عفاف نمی‌گذارند و حتی از آنها به عنوان هنرمند هم یاد می‌شود؛ درحالی که اگر یک بار توبیخ شوند و اجازه ورود به جشنواره را نداشته باشند؛ شاید تکانی بخورند و بدانند اینجا ایران است، ایرانی که هزاران زن ومردم مسلمان متعهد درهمین دهه فجر انقلابی اسلامی را رقم زدند.

ولنگاریسم فرهنگی در جشنواره فجر

در حقیقت جشنواره فیلم فجر باید به گونه‌ای باشد که از طریق آن صدای انقلاب را به جهانیان برسانیم  جهانی که با صنعت فیلم‌سازی، موج عظیمی از اسلام هراسی و ایران هراسی را با شدت و حدت هر چه بیشتر راه انداخته تا افکار عمومی را  مسموم و بدبین کند و بهترین راه مقابله با آنها  همین هنر سینما ست، ولی متاسفانه  نه تنها هیچ برد و پوشش جهانی در این جشنواره نیست،  بلکه ماجرای ما مانند چرخه‌ای شده که تنها به دور خود می‌چرخیم و به جای این‌که حداقل در فیلم‌های سینمایی راه‌کاری درباره مشکلات داده شود، ‌آنها را پررنگ‌تر و وخیم‌تر نشان می‌دهیم به گونه‌ای که اگر یک غیرایرانی ناآشنا این فیلم‌ها را ببینید تصویری منفی از ایران و ایرانی در ذهنش تداعی می‌شود و تازه به غیر از محتوای  ناقص  فیلم‌ها، ولنگاریسم و بدحجابی در جشنواره بیداد می‌کند به گونه‌ای که بازیگران زن با اوضاع بسیار زننده بدحجاب و آرایش‌های غلیظ در جشنواره فیلم فجر حا ضر می‌شوند و تصاویر آنها به وفور در رسانه‌ها قابل مشاهده است آن هم در جشنواره ای که نام انقلاب و فجر را در دهه فجر یدک می‌کشد، کسی هم نه تذکری به آنها می‌دهد و نه مانع حضور آنها در مجامع عمومی می‌شوند؛‌ علاوه بر این معضل فرهنگی و اجتماعی یکی از حرکت‌های ضد ارزشی در جشنواره فیلم فجر امسال این بود که در طول برگزاری ده روزه مراسم جشنواره، دوطرف فرش قرمز یک سری دختر و پسر جوان مقابل هم ایستاده بودند تا بازیگران و اهالی سینما از مقابل شان رد بشوند و به نوعی برای پیشواز مدعوین حاضر بودند. معلوم نیست چنین شیوه‌های قبح شکنانه و نامتعارف را از کجا و بر چه اساس کپی می‌کنند و در جامعه اسلامی به اجرا درمی‌آورند تا رنگ و بوی حجاب و عفاف را هر سال کمرنگ‌ترو بی‌رمق‌تر کنند و متاسفانه باز هم  طبق معمول  جای آمرانه معروف و ناهیان منکر دراین محافل خالی است گویا جرات تذکر و مانع شدن این نوع حرکت‌ ها و رفتارهای غلط را در چنین مراسمی ندارند و تنها برای بچه‌های نوجوان جسارت هشدارو تذکردارند!

البته ممکن است عده‌ای بگویند این نوعی ژست هنری و آزادی‌گرایانه است، اما ژست آزادی‌گرانه را برای اندیشه و اندیشیدن به‌کار می‌برند نه ادا و اطوار درآوردن! سوال اینجا ست چرا در جشنوارهای که حکومت اسلامی برگزار می‌کند و از صفرتا صد سینمای کشور ما حکومتی و با بودجه ملت است نمی‌توانیم نمای درشتی از بازیگران زن در صفحه تلویزیون  یا همان رسانه ملی نمایش دهیم؟ مگر این‌ها محصول سینما و تلویزیون ما و مدیران مدعی عرصه فرهنگ کشورمان نیستند؟ مگر جشنواره فیلم فجر اتفاقی جدا از جامعه و ملت است که  تلویزیون اجازه پخش آن را کامل ندارد چرا باید اینقدر هنجارشکنی و بدحجابی در جشنواره فیلم فجر وجود داشته باشد که تلویزیون نمی‌تواند برای عموم به تصویر بکشد اما همان بازیگران در برنامه‌های مختلف شبکه‌های تلویزیونی( ملی و استانی) دعوت و تقدیرمی‌شوند؟! مدیرانی که برای سخنرانی کردن در تریبون‌های مختلف خودکشی می‌کنند و هر کدام تئوریسینی در فضای فرهنگی و هنری هستند چرا باید محصول عملکردشان بازیگران زن و مردی باشد که گاه از نماد غربزدگی آن طرف ‌تر رفته‌اند و فضای جشنواره‌ای با نام مقدس فجر را به نمایشگاه مد لباس و ارایش تبدیل کرده‌اند؟! بیایید دوباره فکرکنیم چرا باید ولی امر مسلمین از ولنگاریسم فرهنگی و ضعف اخلاقی‌مان گلایه داشته باشند؟

معصومه طاهری _ تحریریه سایت با حجاب