رمضان وماه کم کردن فاصله ها

 خدایا دلم مرهمی می خواهد از جنس خودت!  

نزدیک! بی خطر! بخشنده ! بی منت!

رمضان، بهار قرآن، دل مومن، بسته شدن دستان شیطان، عبادت، ترک معصیت و بسیاری دیگر از این عبارات و کلمات ما را می کشاند به سوی هم صحبتی با معبود؛

همه ما تا به حال به این نکته پی برده ایم که در ماه رمضان ، ماه نزول قرآن ،ماه میهمانی بنده در درگاه احدیت آدم کمتر گوش می کند به وسوسه ، کمتر تلاش می کند در جهت شر و بیشتر توجه دارد به وصل کردن سیم دل به صاحب دل و به منبع نور؛

در این ماه که به فرموده خداوند در آیه ۱۸۵ سوره بقره: « ماه رمضان که در آن قران فرو فرستاده شده که راهنمایی برای مردم و نشانه هایی روشن از رهنمونی و جدا کننده حق از باطل است پس هر کس از شما این ماه را دریابد باید آن را روزه بدارد و ………>روزه واجب شده است بر بنده.

روزه، تمرین کلاس زندگی و بندگی و قدم گذاشتن در جهت آزاد کردن تن از قید اسارت دنیا و هر آنچه از امیال نفسانی چون میل به خوردن میل به نمایش زیبایی های ظاهری میل به جنبه های حیوانی وجود آدمی است.

رمزها در رمضان است، خدا می داند

برتر از فهم و گمان است، خدا می داند

موسم بندگی چشم و زبان و گوش است

نه همین صوم دهان است خدا می داند

در آیه ۱۸۶ سوره بقره می خوانیم:

«‌ چون بندگان درباره من از تو پرسند همانا من نزدیکم؛ دعوت خواننده را آنگاه که مرا بخواند پاسخ         می دهم پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان اورنده باشد که راه یابند ».          

در بعد معنوی ماه مبارک نیز می توان گفت که در حقیقت؛ صفای قلب، شکسته شدن غرور، شکسته شدن نیروی شهوات، شناخت و نزدیکی به حق و زدودن دل از هر آنچه غیر خدایی است، همه و همه از برکات این ماه نورانیست .                     

در این ماه است که اکثر مسلمین سعی در دوری از گناهانی چون دروغ ،غیبت ، تهمت،خوردن مال حرام ، حفظ حجاب و تقویت ملکه عفاف  دارند و کمتر کسی پیدا میشود که روزه بگیرد ولی به این امور به مانند ماههای قبل بی اعتنایی کند.

به نظر شما علت اصلی این نوع توجه چیست؟

 به واقع علت اصلی این امر روزه است چرا که روزه که ظاهری ترین اثر آن خودداری از خوردن است باعث گرسنگی      می شود و طبق احادیث زیادی که وارد شده بهترین امر برای تربیت نفس سرکش، گرسنگی است که با آن، سرکشی نفس فرو می گذارد و مجالی به خود نمایی روح داده می شود.

 به غیر از این روزه، فضایی است برای به کنترل در آوردن شهوات و خواسته های نفسانی بشر و حتما قبول دارید که یکی از خواسته های نفسانی بشر که هم اکنون در جهان پیرامون ما به وضوح مشاهده می شود، کنار گذاشتن عفت است.

عفت: در معنای لغوی یعنی مبارزه با فزون خواهی نفس و شهوات و خود ماه رمضان یک برنامه تربیتی است تا انسان با فزون خواهی نفس و شهواتش مبارزه کند.

پس بر خلاف تصور برخی که لزوم حفظ عفت را تنها به زنها گوشزد می کنند؛ عفت و عفاف نه تنها به زن مربوط شده و لزوم رعایت آن برای او واضح است بلکه برای مرد نیز واجب الانجام است، چرا که وجود نفس سرکش و فزون خواهی های آن و شهوات حیوانی در هر دو جنس به یک اندازه وجود دارد.

منتها طبق طبیعت هر کدام از زن ومرد این نفس در هر کدام از آنها خود را به شکلی متفاوت از دیگری نمایان می سازد.

چه چیز باعث رشد عفاف می شود؟

باید بدانیم آن چیزی که باعث رشد عفاف در این دو جنس می شود، به کنترل درآوردن مسایل شهوانی است نه سرکوب آن و رمضان بهترین فرصت است برای تمرین این مهم چرا که با روزه رمضان، انسان دیگر نمی تواند نفس سرکش را به حال خود رها کند و سعی دارد با زیاده خواهی های آن مبارزه کند و این است رمز عفاف و این است رمز رعایت آن “مبارزه”،”تلاش” ،”کنترل”و وقتی این خواسته ها تحت کنترل قرار می گیرد طبیعتا تمایل فرد به سمت زشتی ها کم    می شود که یکی از زشتی ها پوشش های نامناسب است،  که در رمضان انسان هجرت می کند به درونش و سیر  می کند در اخلاقیات؛

چقدر خوب می شد که ما در این ماه که به واسطه واجبی مثل روزه که فاصله ها را با خدا کم می کنیماین توانایی را داشتیم که این حفظ فاصله کم را در ماه های بعد هم ادامه می دادیم شاید که می توانستیم  بندگیمان را به نحو احسنت انجام می دادیم.

و اینجاست که انسان درک می کند آیه ۱۶ سوره قاف را که خداوند متعال می فرماید:

و به یقین ما انسان را آفریدیم؛ و آنچه را نفسش بدان سبب در او وسوسه می کند، می دانیم و ما به او از رگ گردن نزدیکتریم.