ذهن های کودکانه و مهمانی های پر سوال

بچه ها عاشق مهمانی و عید دیدنی هستند. مهمانی رفتن یک نیاز بنیادی برای ارتباط نزدیک با دیگران به ویژه گروه همسالان است و در صورتی که این نیاز درست هدایت نشود، عملکرد سالم اخلاقی انسان ها به خطر می افتد.

کودکی که تعامل خود را با بستگان مشاهده کرده است، در بازی های خود آن را تمرین کرده و در خزانه رفتاری خود ذخیره  می کند، تا در آینده آنها را به کار گیرد، بنابراین اگر دختر بچه ای  روابط سالم را مشاهده کرده باشد رفتارهای بزرگسالی او با دیگر افراد نیز متاثر از آن خواهد شد.

این تنها یکی از ابعاد اثر گذاری مهمانی بر روی کودکان است. بچه ها با دقت بسیاری به ضبط اتفاقات و رفتارهای اطراف خود می پردازند و دقیقا در بزرگسالی آن را در زندگی خود پیاده می کنند. از زمانی که پدر و مادر در خانه عزم مهمانی کرده لباس می پوشند و شروع به آراستن خود می کنند، کودک با دقت کامل رفتارها را کنترل می کند و دقیقا شما بعد از مدتی در همان دوران کودکی رفتار پدر و مادر را در او مشاهده می کنید.

مادر شروع به آرایش می کند و دختر محو نحوه آرایش کردن مادر می شود. قطعا زمانی که کودک به سن استقلال رفتاری برسد و از زیر کنترل محض پدر و مادر خارج شود، نمی توان این دختر را از آرایش کردن منع کرد، چرا که مهمانی رفتن برای او در گام اول در خانه به معنای آرایش کردن است، هر چند که عوامل دیگر هم در نوع نگاه فرزند به مسائل اهمیت دارد ولی نوع رفتار پدر و مادر نیز اثر گذاری بالایی دارد.

 نوع پوشش مادر در هنگام ورود مهمان به خانه و یا در زمان مهمانی رفتن و نحوه خوش و بش های فامیلی و نوع حرکات و خنده در برخورد با مردان و زنان همه از جمله مواردی است که والدین می توانند اثر آن را در رفتار دختر و پسر خود ببینند.

مساله دیگر در زمان حضور کودکان در مهمانی ها نوع روابط او با سایر بچه هاست. خیلی از وقت ها می شود که والدین در یک مجلس چنان غرق صحبت و گفتگو می شوند که کودک خود را به طور کل فراموش کرده و هیچ نظارتی بر نوع بازی های بچه ها در گوشه و کنار خانه ندارند. البته فرقی هم بین همجنس بودن یا نبودن بچه ها نیست، چرا که بچه ها اول به خاطر حس کنجکاوی و بعد گاها تحت آموزه ها و دیده ها و شنیده هایی که از محیط پیرامون خود کسب کرده اند ممکن است دچار رفتارها و صحبت هایی شوند که اثرات نامطلوبی را در عالم بچگی بر روی طرز تفکر و روحیات و گاهی عفت کلامی و یا رفتاری و حتی حیای ذهنی آنها خواهد گذاشت.

گاهی از مواقع نیز پیش می آید که برای دید و بازدید به خانه اقوام و دوستانی می رویم که طرز تفکر و منش رفتاری آنان مثلا در مورد نحوه پوشش و حجاب و یا موارد دیگر با ما متفاوت هستند، دچار نگرانی و سردرگمی می شویم که بچه ها را چگونه وارد این محیط کنیم؟ یا این نوع مهمانی ها اثر منفی روی بچه ها ندارد؟ چرا که بالاخره جذابیت های ظاهری این محیط ها و افراد زیاد است و ممکن است نا خود آگاه در خط مشی بچه ها اثر گذار باشد!

در جواب چنین دغدغه هایی باید گفت که اگر محیط  به شدت آلوده است که در صورت امکان بچه ها را نباید به این محیط ها وارد کرد، ولی در حالت کلی بهترین کار واکسینه کردن بچه ها در برابر این آلودگی هاست. به توصیه بسیاری از مشاوران مذهبی بچه ها را نباید با ذهن کاملا بسته وارد این محیط ها کرد و قبل از آن به طور غیر مستقیم آنها را با محیطی که قصد ورود به آن را داریم آشنا کرده و از طرفی باید مواظب بود که در این معارفه نامحسوس، خودمان باعث جلب توجه بیش از حد کودک به موضوعات نامتعارف مجلس نشویم؛ از سمت دیگر آمادگی لازم را برای پاسخگویی درست، کامل، ساده و با حوصله به پرسش های او پس از مهمانی را داشته باشیم و مسائل را بازهم به شکل نامحسوس و با مثال های کودکانه برایش حلاجی کرده و به همان میزان که در این محافل و مهمانی ها شرکت می کنیم او را در منزل دوستان و آشنایانی که مرام فکری شان با ما یکسان است برده، و بهترین استفاده را از حضور همسالان هم فکر ببریم.

نوع دیگر نگاهی که به حضور بچه ها در مهمانی ها می توان داشت هدایت جمع های کودکانه است، به این نحو که برای کنار هم بودن آنها نیز برنامه محتوایی داشته باشیم که بیش از هر شیوه دیگری بر تربیت آنها موثر خواهد بود. بازی های هدفمند، قصه های جهت دار … به هر حال ذهن و فکر کودک را در فضای مهمانی به حال خود رها نکنیم .

پس :

۱- کاملا مراقب رفتار و گفتار خود از زمان آماده شدن برای مهمانی تا برگشتن به خانه باشیم، چرا که بچه ها به طور دقیق آنها را ضبط و بعد اجرایی می کنند.

۲- نظارت دائمی به نوع و نحوه و محیط بازی آنها داشته باشیم و غرق صحبت و گفتگو نشویم.

۳- برای به محیط های نامتعارف و غیر همسان با خانواده خود از قبل به کودک آمادگی ذهنی را بدهیم.

۴- در معارفه پیش از مهمانی دقت کنیم که خود ما باعث جلب توجه بیش از حد او به موضوعات نا هنجار نشویم و از سیستم حواس پرت کردن استفاده کنیم .

۵- آمادگی لازم را برای پاسخگویی صحیح و دقیق به سوالات ذهنی او پس از مهمانی را داشته باشیم و باز هم به زیرکی ذهن او را از درگیری زیاد درباره دیده ها و شنیده هایش دور کنیم .

۶- تعاملات با خانواده های همفکر و هم عقیده دین مدار را افزایش دهیم.

۷- برای جمع های کودکانه در مهمانی ها هم برنامه داشته باشیم.

۸-  و در یک کلام کودک را به حال خود رها نکنیم.

کاری از گروه خانواده باحجاب