عید بندگی، روز آزادی

 اکثر ما فکر می کنیم آزادیم ولی در حقیقت بنده ایم، آن هم نه بنده یک خدا که همیشه به بهانه های مختلف در کمال پررویی از زیر احکامش شانه خالی می کنیم و گاها آنها را بدون دلیل می دانیم؛ بلکه بنده بیش از ۱۰۰خداییم.

خانه ای مجلل، باشکوه و پرآوازه ای بود، همیشه صدای آواز و دهل و موسیقی و خنده های مستانه از منزل به گوش می رسید. مجلس عیش ونوش و شهوت و جمع رفقا و عیاشان شهر همیشه بر پا بود. واین صداها هر عابری رادربیرون از منزل متوجه خود می کرد.

خدمتگارخانه به رسم همیشه پس ازنظافت منزل با خاکروبه ها از خانه خارج شد. مردی در حال گذر بود. اندکی درنگ کردو سپس پرسید: صاحب این خانه بنده است یا آزاد ؟ خدمتکار پاسخ داد: آزاد است و ارباب؛ مرد در پاسخ به او گفت: معلوم است که آزاد است، چرا که اگر بنده بود پروا و حیای صاحب و مالک و خداوند خویش را می داشت و این بساط را پهن نمی کرد. پس از آن به مسیرش ادامه داد.

این گفتگو سبب تعلل خدمتکار شد؛ هنگامی که به داخل خانه بازگشت ارباب که بُشر نام داشت و از متمولین شهر بود، علت تاخیر را جویا داشت. کنیز ماجرا را بازگو کرد وگفت: مرد چنین سوال کرد و من چنین پاسخ گفتم، مردبعد از این صحبت من با این پاسخ راهی شد ورفت. شنیدن این ماجرا بُشر را دگرگون کرد، به سرعت برخاست و بدون لحظه ای درنگ که حتی بتواند کفشی بهپا کند؛ پا برهنه راهی کوچهها شد تامرد را بیابد.

تا صورت مرد را دید دریافت که وی پسر رسول خدا _(ص) موسی بن جعفر _(ع) است وگفت: ای پسر رسول خدا به درستی که تا هم اکنون بنده بودم و هم اکنون توبه کرده وآزادم. سپس با دعا و هدایت امام توبه کرد و از آن زمان به بعد دیگرکفشی نپوشید و به بشر حافی (پا برهنه ) معروف شد.^۱

بشر به واسطه کلام امام آزاد شد ولی متاسفانه این روزها همه با توهم آزادی، بنده نفس اند.ماه رمضان را رو به اتمام است و عید بندگی وآزادی و رهایی ما از آتش جهنم در پیش رو.

ما در این ماه چه کردیم بنده خدا بودیم یا بنده ….؟

اکثر ما فکر می کنیمآزادیم ولی در حقیقت بنده ایم، آن هم نه بنده یک خدا که همیشه به بهانه های مختلف در کمال پررویی از زیر احکامش شانه خالی میکنیم و گاها آنها را بدون دلیل می دانیم؛ بلکه بنده بیش از ۱۰۰خداییم.

یکی بنده ظاهرش است و همیشه دل مشغولظاهر ولباس دیگری بنده نفسش است و همیشه به دنبال خطا یکی بنده شهوتش هست و همیشه بی حیا در برابر خدا و بندگان خدا… پس چطور احساس می کند که آزاد است ؟

حال که در روزهای پایانی ماه رحمت هستیم، ببینیم بنده که هستیم؟ بنده خدا یا بنده اعضا و جوارح و نفسمان؟

براستی که وقتی انسان آزاد باشد هر آنچه که بخواهد انجام میدهد و هیچ حد وحدود و خط قرمزی برای او معنا پیدا  نخواهد کرد. این زمان است که دیگر بی حیا بودن، می گساری، عیاشی،بی بند و باری و شهوت پرستی دیگر قبیح نیست.

در روزهای آخر این ماه به که بفرمایش ائمه معصومین روزهای بارش رحمت و پذیرش توبه هاست با امید به کرم الهی به استقبال عید بندگی خدا و آزادی از آتش نفس و جهنم می رویم.

امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند:

هرکس شرایط بندگی خدا را به جا آورد سزاوار آزادی می شود و هرکس در عمل به شرایط آزادگی کوتاهی کند،به بندگی غیر خدا مبتلا می شود.^۲

عید بندگیتان مبارک.

۱-    مجموعه آثار شهید مطهری،داستان راستان،ج ۱۸ ص ۲۸۵

۲-    کتاب روایات تربیتی، ج ۳، ص ۲۵۱