آیا عبارت غیرت داشتن در مال به گوش تان خورده است؟

 “غیرت در مال” در آیین زیبای محمد(ص) در مورد همه چیز و همه کس سخن به میان آمده است حتی غیرت برای مال، اما مقصود از آن چیست؟ درست است که اسلام با ثروت اندوزی مخالف است لیکن در متن دین آمده است که آدمی تا مادامی که در دنیا زندگی می کند به مال محتاج است به طوری که در جایی تحصیل آخرت را منوط به آن می داند چراکه معرفت و اطاعت خداوند منوط به بقای بدن است و انسان تا مادامی که زنده است نیازمند غذا و پوشاک است و برای این منظور نیازمند کسب مال حلال است.

اما کسب مال حلال مشروط و منوط به غیرت داشتن در برابر آن نیز هست، به این معنا که انسان پس از کسب مال حلال سعی در محافظت آن کند و پس از سعی و تلاش در جهت جمع آوری آن؛

1. آنرا بیهوده خرج نکند. 

2. به مصرفی که فایده اخروی ندارد نرساند.

3. به غیر مستحق ندهد.

4. برای فخر فروشی و ریا به باد ندهد.

5. برای خود فروشی یا خودنمایی خرج نکند .                          

6. از دسترس دزدان و اهل خیانت آن را محافظت کند و شرایط دزدی را برای ایشان هموار نکند.

7. تا خود زنده است اموال خود را به مصرفی رساند که فایده اش عاید خودش شود و مال را هین زنده بودن برای وارث نگذارد مگر فرزندی که خلف باشد و وجود او مانند وجود خود اوست.

 و گذاشتن برای سایر ورثه که حق میت بیچاره را نمی شناسند و از او یاد نمی کنند مانند پسران بدگوهر یا شوهران دختر و برادر و برادرزادگان و عمه و خاله و دایی و… که اهل خیر و صلاح نباشند نیز با غیرت جور در نمی آید و ثمری ندارد. (برگرفته از مبحث غیرت در مال از کتاب معراج السعادت)

این سخنان نکته هایی در بر دارد از آن جمله اینکه:

مال دنیا همانند نردبانی است که هم می شود با آن بالا رفت و هم پایین آمد! هم با آن به اوج آسمان رفت و به ملکه عفاف و اخلاق رسید وو هم می توان با آن به حضیض ذلت و رذایل اخلاقی و بی حیایی رسید.

 یکی از مواردی که نقش بسیاری در به وجود آمدن فرزندان لاابالی، بی بند و بار و بی حیا دارد کسب ما از حرام و شبه ناک است. وقتی که فرد غیرت و اهمیتی نسبت به مالی که به دست می آورد نداشته باشد به مرور اثر مال حرام در خود فرد باعث از بین رفتن غیرت ناموسی، و تربیتی فرد نسبت به فرزندان و اهل و عیال و خانواده اش می شود؛ و از طرف دیگر زمینه خطر پرورش بچه های بی حیا را بیشتر می کند. 

اگر آفات مال دنیا از آن دفع شود می تواند وسیله باشد برای دستیابی به عاقبت به خیری وآخرت نیک.

کسی که رنج و زحمت کسب مال حلال را به خود می دهد در آسایش و بدون نیازمند بودن به دیگران زندگی خود را می گذراند.

هرکس که کسب مال حلال نکند و نفهمد که چگونه مالش جمع شد نمی داند که چگونه خرج می شود و به قول معروف مالش برکت ندارد.

چه مال دنیا داشته باشیم چه نداشته باشیم بالاخره فقیر و غنی یک جا خاک می شوند و یک لباس بیشتر با خود نخواهند برد و آن کفن است و تنها اعمال است که می ماند. پس با غیرت داشتن درباره چگونگی کسب مال، آخرت خود را با این مطاع دنیا بسازیم چراکه این دنیا گذاشتنی و گذشتنی است.

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب