لباسی که دین نمی پسندد

لباس شهرت بر چند قسم است:

۱– لباس کمیاب: لباس منحصر بفرد و غیرمتعارفی که با الگوهای رایج جامعه سازگاری ندارد.

۲– لباسی که استفاده از آن در میان کفار، مشرکان و دشمنان اسلام رایج است: حضرت علی (ع) در این باره می فرماید: «لاتزال هذه الامه بخیر مالم یلبسوا لباس العجم و یطعموا اطعمه العجم فاذا فعلوا ذلک ضربهم الله بالذل» حال این امت همیشه نیکو خواهد بود تا زمانی که لباس بیگانگان را نپوشند و غذاهای آنان را نخورند و آن زمان که لباس و غذای بیگانگان را مصرف نمودند خداوند آن ها را ذلیل خواهد کرد.(۱)

۳– همانند سازی زن و مرد به یکدیگر در لباس: پیامبر(ص) فرمود: «لعن الله الرجل یلبس لبسه المرأه و المرأه تلبس لبس الرجل» خدا لعنت کند مردی را که لباس زن بپوشد و زنی که لباس مرد را بپوشد.(۲)

۴_ پوشیدن لباس تفاخر: لباس تفاخر، لباس مجلل، گرانقیمت و غیرمتعارفی است که برای فخرفروشی و تکبرورزی در میان مردم پوشیده می شود. این نوع لباس تقویت کننده صفت تکبر و خودکامگی در انسان است که حاکمان و سلاطین جور و نیز ثروتمندان دنیا پرست از آن بهره می گرفته اند. پیامبر (ص)در این باره می فرمایند: «من لبس ثوباً فاختال فیه حسف الله به من سفیر جهنم» کسی که لباس بپوشد و در آن لباس تکبر ورزد، خداوند او را به گوشه ای از جهنم فرو برد.»(۳)

۵_ لباس های مصور و نقش دار که موجب کم شخصیتی فرد می شود و در احادیث از پوشیدن آن ها نهی شده است.

۱_همان، ص ۳۵۶

۲_ میزان الحکمه، ج ۵، ص ۱۸

۳_وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۳۶۸